Longembolie (PE) is een veel voorkomende en mogelijk levensbedreigende aandoening die optreedt wanneer zich een bloedstolsel in de longen vormt. De incidentie van PE varieert afhankelijk van de bestudeerde populatie en de gebruikte diagnostische criteria. Hier is een overzicht van de prevalentie en incidentie van PE:

1. Prevalentie :

- In de algemene bevolking wordt de prevalentie van PE geschat op ongeveer 1-2 gevallen per 1.000 individuen.

- De prevalentie is echter hoger bij bepaalde risicogroepen, zoals personen met een voorgeschiedenis van diepe veneuze trombose (DVT), recente operaties, langdurige immobilisatie of bepaalde medische aandoeningen (bijv. kanker, hartfalen).

2. Incidentie :

- De jaarlijkse incidentie van longembolie wordt geschat op ongeveer 1-2 gevallen per 1.000 personen in de algemene bevolking.

- Nogmaals, de incidentie is hoger in risicogroepen en kan oplopen tot 5-10 gevallen per 1.000 personen per jaar.

- De incidentie van longembolie neemt toe met de leeftijd, waardoor ouderen vaker worden getroffen.

- PE komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen, vooral tijdens de zwangerschap en de postpartumperiode.

3. Risicofactoren :

- Verschillende factoren kunnen het risico op het ontwikkelen van een longembolie vergroten, waaronder:

- Diepe veneuze trombose (DVT)

- Recente operatie of trauma

- Langdurige immobilisatie

- Bepaalde medische aandoeningen (bijvoorbeeld kanker, hartfalen, chronische longziekte)

- Obesitas

- Zwangerschap en postpartumperiode

- Hormoonsubstitutietherapie

- Roken

- Bepaalde genetische aandoeningen

4. Symptomen :

- PE kan zich uiten in een verscheidenheid aan symptomen, die kunnen variëren afhankelijk van de grootte en locatie van het stolsel. Veel voorkomende symptomen zijn onder meer:

- Kortademigheid

- Pijn of ongemak op de borst

- Hoesten (soms met bloed)

- Snelle hartslag

- Duizeligheid of duizeligheid

- Zwelling of pijn in de benen (indien geassocieerd met DVT)

Het is belangrijk op te merken dat PE soms kan optreden zonder merkbare symptomen, ook wel een stille longembolie genoemd.

5. Diagnose en behandeling :

- De diagnose van longembolie omvat gewoonlijk een combinatie van klinische evaluatie, beeldvormende onderzoeken (zoals CT-pulmonale angiografie of ventilatie-perfusiescan) en bloedonderzoek.

- De behandeling van PE omvat doorgaans antistollingsmedicijnen om verdere vorming van bloedstolsels te voorkomen en bestaande stolsels op te lossen. In ernstige gevallen kunnen aanvullende therapieën of procedures noodzakelijk zijn.