1. Positieve resultaten:
- Een onderzoek uit 2018 onder kinderen van 8 tot 12 jaar met ADHD liet significante verbeteringen zien in de aandacht en gedragssymptomen na toediening van TNS.
- Uit een ander klein onderzoek dat in 2019 werd gepubliceerd, bleek dat TNS de hyperactiviteit en impulsiviteit bij kinderen met ADHD verminderde.
2. Beperkt bewijs en kleine steekproefomvang:
- Het is belangrijk op te merken dat deze onderzoeken kleine steekproeven hadden, wat de generaliseerbaarheid van hun bevindingen beperkt.
- Klinische onderzoeken op grotere schaal met een rigoureuzere opzet zijn nodig om de werkzaamheid van TNS voor ADHD bij kinderen te bevestigen.
3. Potentiële bijwerkingen:
- Zoals bij elke medische ingreep brengt TNS het risico op bijwerkingen met zich mee, ook al zijn deze doorgaans mild en van voorbijgaande aard. Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer ongemak of tintelingen op de stimulatieplaats, hoofdpijn en misselijkheid.
- De langetermijneffecten en veiligheid van langdurig TNS-gebruik bij kinderen behoeven specifiek verder onderzoek.
4. Huidige behandelingsopties:
- Het is de moeite waard te vermelden dat de gevestigde behandelingsopties voor ADHD doorgaans een combinatie van medicatie, gedragstherapie, onderwijsaanpassingen en oudertraining omvatten.
- Deze gevestigde behandelingen hebben een robuuste wetenschappelijke basis en worden beschouwd als eerstelijnsopties voordat opkomende interventies zoals TNS worden onderzocht.
Conclusie:
Hoewel de bevindingen uit de eerste onderzoeken suggereren dat TNS mogelijk enig potentieel heeft bij het verbeteren van de symptomen van ADHD bij kinderen, is verder onderzoek van hoge kwaliteit nodig om de effectiviteit, de langetermijnresultaten en de optimale behandelingsparameters ervan te bepalen. Daarom wordt TNS momenteel niet beschouwd als een standaardbehandeling voor ADHD bij kinderen.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win