Het diagnosticeren van ADHD omvat een uitgebreide evaluatie door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, meestal een psychiater, psycholoog of kinderarts, die gespecialiseerd is in het diagnosticeren en behandelen van psychische stoornissen. Het diagnostische proces kan het volgende omvatten:

1. Medische geschiedenis: De zorgverlener zal informeren naar de medische geschiedenis van het individu, inclusief eventuele lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen, ontwikkelingsmijlpalen en eventuele familiegeschiedenis van ADHD of andere gerelateerde geestelijke gezondheidsproblemen.

2. Observationele beoordeling: De zorgverlener kan tijdens de evaluatie het gedrag van het individu observeren om de symptomen van ADHD te beoordelen, zoals hyperactiviteit, impulsiviteit en moeite met opletten.

3. Interviews en vragenlijsten: Zowel het individu als zijn ouders of verzorgers kunnen worden geïnterviewd om informatie te verkrijgen over symptomen en gedragingen die verband houden met ADHD. Gestandaardiseerde vragenlijsten en beoordelingsschalen kunnen ook worden gebruikt om ADHD-symptomen te beoordelen.

4. Psychologische tests: Er kunnen psychologische tests worden uitgevoerd om het cognitieve functioneren, de aandacht, de uitvoerende functies en de academische vaardigheden van het individu te beoordelen. Deze tests kunnen gestandaardiseerde beoordelingen, neuropsychologische evaluaties en op prestaties gebaseerde taken omvatten.

5. Uitsluiting van overige voorwaarden: De zorgverlener kan andere medische of psychologische aandoeningen uitsluiten die soortgelijke symptomen als ADHD kunnen veroorzaken. Dit kan onder meer het testen op zicht- of gehoorproblemen, problemen met de schildklier of leerstoornissen omvatten.

6. Differentiële diagnose: De zorgverlener zal ADHD onderscheiden van andere psychische aandoeningen die mogelijk overlappende symptomen hebben, zoals angst, depressie, obsessief-compulsieve stoornis (OCS) of bipolaire stoornis.

7. Diagnostische criteria: De zorgverlener zal de diagnostische criteria gebruiken die zijn beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) om te bepalen of het individu voldoet aan de criteria voor ADHD. De DSM-5 specificeert specifieke criteria met betrekking tot symptomen, duur en impact op het dagelijks functioneren.

Het is belangrijk op te merken dat een grondige evaluatie en diagnose van ADHD meerdere afspraken en beoordelingen kan inhouden om de symptomen van het individu nauwkeurig te beoordelen en deze te onderscheiden van andere aandoeningen.