Systemische effecten zijn de effecten van een stof of proces op het hele lichaam, in plaats van op een specifiek orgaan of weefsel. Enkele voorbeelden van systemische effecten zijn:

* Veranderingen in de bloeddruk: Sommige stoffen, zoals cafeïne en nicotine, kunnen de bloeddruk doen stijgen. Anderen, zoals alcohol en bepaalde medicijnen, kunnen ervoor zorgen dat de bloeddruk daalt.

* Veranderingen in hartslag: Sommige stoffen, zoals cocaïne en amfetaminen, kunnen ervoor zorgen dat de hartslag stijgt. Anderen, zoals bètablokkers en calciumantagonisten, kunnen ervoor zorgen dat de hartslag daalt.

* Veranderingen in lichaamstemperatuur: Sommige stoffen, zoals aspirine en paracetamol, kunnen ervoor zorgen dat de lichaamstemperatuur stijgt. Anderen, zoals alcohol en onderkoeling, kunnen ervoor zorgen dat de lichaamstemperatuur daalt.

* Veranderingen in ademhalingsfrequentie: Sommige stoffen, zoals opioïden en benzodiazepines, kunnen ervoor zorgen dat de ademhaling vertraagt. Anderen, zoals cafeïne en nicotine, kunnen ervoor zorgen dat de ademhaling toeneemt.

* Veranderingen in bewustzijn: Sommige stoffen, zoals alcohol en algemene anesthesie, kunnen bewusteloosheid veroorzaken. Anderen, zoals stimulerende middelen en hallucinogenen, kunnen veranderingen in het bewustzijn veroorzaken die niet zo ernstig zijn.

* Gemoedsveranderingen: Sommige stoffen, zoals antidepressiva en stemmingsstabilisatoren, kunnen de stemming verbeteren. Anderen, zoals alcohol en stress, kunnen de stemming verslechteren.

* Veranderingen in eetlust: Sommige stoffen, zoals marihuana en corticosteroïden, kunnen de eetlust vergroten. Anderen, zoals dieetpillen en amfetaminen, kunnen de eetlust verminderen.

* Veranderingen in slaappatronen: Sommige stoffen, zoals cafeïne en nicotine, kunnen het moeilijk maken om in slaap te vallen. Anderen, zoals alcohol en kalmerende middelen, kunnen mensen helpen gemakkelijker in slaap te vallen.