Het metaparadigma van het gezondheidsbevorderingsmodel van Nola Pender bestaat uit vier sleutelconcepten die volgens haar essentieel zijn voor het bevorderen van gezondheidsbevorderend gedrag en resultaten. Deze concepten omvatten:

1. Persoon: Volgens Pender is het individu het centrale organiserende concept van het model. Het model richt zich op mensen als holistische wezens met fysieke, psychologische en sociale dimensies. Het erkent dat individuen unieke kenmerken, ervaringen en behoeften bezitten die hun gezondheidsgedrag vormgeven.

2. Omgeving: Dit verwijst naar de interne en externe factoren die de gezondheid van een individu kunnen beïnvloeden. Het model benadrukt dat gezondheidsbevorderend gedrag wordt beïnvloed door zowel de fysieke als de sociale omgeving. De interne omgeving omvat factoren zoals genetica, voeding en fysiologische status, terwijl de externe omgeving huis-, gemeenschaps- en culturele invloeden omvat.

3. Gezondheid: Pender definieert gezondheid niet alleen als de afwezigheid van ziekte, maar als een positieve, dynamische toestand van fysiek, mentaal en sociaal welzijn. Deze alomvattende kijk op gezondheid benadrukt het vermogen van het individu om zich aan te passen en te groeien in het licht van de uitdagingen van het leven.

4. Verpleging: Verpleegkundigen worden gezien als facilitators of promotors van de gezondheid, en niet uitsluitend als zorgverleners. Het model benadrukt de rol van de verpleegkundige bij het beoordelen van de gezondheidstoestand van de cliënt, het identificeren van diens behoeften en sterke punten, en het ontwikkelen van strategieën die de cliënt ondersteunen en in staat stellen gezondheidsbevorderend gedrag te vertonen.

Deze metaparadigma's dienen als basis voor het gezondheidsbevorderingsmodel van Pender en bieden een raamwerk voor het begrijpen van de complexe interacties tussen individuen, hun omgeving, hun gezondheid en de rol van het verpleegkundig beroep bij het bevorderen van positieve gezondheidsresultaten.