De belangrijkste zwakke punten van de algemene aanpassingsfasen zijn:

- Oversimplificatie: Het GAS-model presenteert een lineaire en opeenvolgende reeks fasen (alarm, weerstand, uitputting), die mogelijk niet altijd de complexiteit en variabiliteit van stressreacties in situaties in het echte leven weerspiegelen. Stressreacties kunnen variëren in intensiteit, duur en individuele verschillen, en volgen mogelijk niet altijd een voorspelbaar patroon.

- Beperkte reikwijdte: Het GAS-model richt zich primair op fysiologische reacties op stressoren en gaat niet uitgebreid in op de psychologische, cognitieve en gedragsmatige aspecten van stress. Deze factoren kunnen de algehele stresservaring en het aanpassingsproces van een individu aanzienlijk beïnvloeden.

- Gebrek aan specificiteit: Het GAS-model geeft geen specifieke details over de soorten stressoren of de individuele verschillen die de stressreactie kunnen beïnvloeden. Het veronderstelt een universele reactie op stress, die mogelijk geen rekening houdt met de variaties in stressperceptie, coping-mechanismen en veerkracht tussen individuen.

- Negeer chronische stress: Het GAS-model richt zich primair op acute stressreacties en gaat niet expliciet in op de impact van chronische stress, die op de lange termijn gevolgen kan hebben voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid. Chronische stress kan tot cumulatieve effecten leiden en hoeft niet noodzakelijkerwijs dezelfde stadia te volgen als acute stress.

- Beperkte aandacht voor coping-mechanismen: Het GAS-model houdt geen rekening met de rol van coping-strategieën of psychologische veerkracht bij het verzachten van stressreacties. Effectieve coping-strategieën kunnen individuen helpen stress beter te beheersen en mogelijk de negatieve effecten van de uitputtingsfase te voorkomen.

- Focus op negatieve resultaten: Het GAS-model benadrukt vooral de negatieve gevolgen van stress, zoals uitputting en mogelijke gezondheidsproblemen. Er wordt onvoldoende onderzoek gedaan naar de potentiële positieve gevolgen van stress, zoals persoonlijke groei, het opbouwen van veerkracht en aanpassing aan uitdagende situaties.

Ondanks zijn beperkingen blijft het GAS-model een fundamenteel concept in stressonderzoek en heeft het bijgedragen aan ons begrip van de fysiologische reacties op stress. Het is echter belangrijk om de zwakke punten en beperkingen ervan te onderkennen, zodat we een uitgebreider inzicht in stress en de impact ervan op individuen kunnen ontwikkelen.