In religieuze contexten, vooral binnen het jodendom en sommige interpretaties van het christendom en de islam, wordt besnijdenis algemeen gezien als een teken of herinnering aan een verbond tussen God en een specifieke religieuze gemeenschap. Het dient als een fysiek symbool van iemands toewijding en toewijding aan het verbond.

1. Jodendom:

- In het jodendom gaat het verbond van de besnijdenis terug op het Bijbelse verhaal waarin God een verbond sloot met Abraham en zijn nakomelingen (Genesis 17).

- Besnijdenis wordt gezien als een eeuwig teken van het verbond tussen God en het Joodse volk.

- Het is een verplichte religieuze praktijk voor mannelijke leden van de Joodse gemeenschap.

2. Christendom:

- In sommige interpretaties van het christendom wordt de besnijdenis opgevat als een symbolische daad van gehoorzaamheid aan God en het naleven van Zijn verbond.

- Vroegchristelijke debatten over de besnijdenis concentreerden zich op de vraag of besnijdenis door niet-Joodse bekeerlingen zou moeten worden beoefend.

- Hoewel besnijdenis tegenwoordig niet algemeen wordt beoefend onder de meeste christelijke denominaties, voeren sommige groepen (bijvoorbeeld de Koptische Kerk) besnijdenis nog steeds uit als een culturele of religieuze traditie.

3. Islam:

- In de islam wordt de besnijdenis beschouwd als een symbolische daad van zuiverheid, reinheid en de voltooiing van de lichamelijke ontwikkeling van een kind.

- Hoewel het in de Koran niet expliciet als een religieuze verplichting wordt vermeld, wordt besnijdenis in moslimgemeenschappen op grote schaal toegepast als een culturele en religieuze traditie.

Het is belangrijk op te merken dat de interpretatie en betekenis van besnijdenis kan variëren tussen verschillende religieuze groepen en individuen binnen die groepen.