Het parodontale ligament (PDL) is een gespecialiseerd bindweefsel dat het cement van de tandwortel verbindt met het alveolaire bot. Het is ongeveer 0,2 mm breed en bestaat uit een netwerk van collageenvezels, fibroblasten, cementoblasten, osteoblasten en bloedvaten.

Functies van het parodontale ligament:

- Fysieke ondersteuning: PDL biedt fysieke ondersteuning aan de tand door deze in het alveolaire bot op te hangen en de krachten van het kauwen te verdelen.

- Waarnemen: PDL bevat sensorische receptoren die de krachten waarnemen die op de tand worden uitgeoefend en helpen de positie ervan te behouden.

- Voeding: PDL levert voeding aan het cementum en het alveolaire bot.

- Reparatie: PDL heeft het vermogen zichzelf te herstellen en beschadigd weefsel te regenereren.

Klinische betekenis:

- Parodontale aandoeningen: Schade aan de PDL is een kenmerkend kenmerk van parodontitis, een infectie van het tandvlees en de ondersteunende structuren van de tanden.

- Tandbeweging: PDL is essentieel voor de beweging van tanden tijdens orthodontische behandelingen.