In de geologie is dit een gezichtshelling verwijst naar de geleidelijke verandering in de kenmerken of samenstelling van een sedimentaire afzetting over een bepaalde laterale afstand. Het vertegenwoordigt een verandering in de afzettingsomgeving en de daarmee samenhangende sedimentaire processen die plaatsvonden tijdens de vorming van de afzetting.

De term "gezichtshelling" wordt vaak gebruikt in de context van sedimentaire bekkens, waar het de laterale variatie in sedimenttypen en kenmerken in een bekken beschrijft. Er kan bijvoorbeeld een gezichtshelling bestaan ​​tussen een omgeving in ondiep water, vlakbij de kust, en een omgeving in dieper water, op zee. Terwijl het sediment van de kust naar het offshore-gebied wordt getransporteerd, kunnen de textuur, samenstelling en sedimentaire structuren ervan geleidelijk veranderen als gevolg van variaties in energieomstandigheden, waterdiepte en sedimentaanvoer.

De studie van gezichtshellingen is essentieel voor het begrijpen van de paleogeografie (oude geografie) van sedimentaire bekkens en het interpreteren van hun afzettingsgeschiedenis. Het helpt geologen de omgevingen uit het verleden te reconstrueren en de processen te identificeren die het bassin hebben gevormd. Gezichtshellingen kunnen ook worden gebruikt om laterale variaties in de ondergrondse geologie te voorspellen, wat gevolgen heeft voor de verkenning van hulpbronnen en de karakterisering van reservoirs.