Er zijn verschillende soorten traditionele schadelijke incisies, ook bekend als scarificatiepraktijken, die om verschillende redenen in verschillende culturen over de hele wereld worden uitgevoerd, zoals coming-of-age-rituelen, tribale markeringen, religieuze ceremonies of als traditionele genezingspraktijken. Hier zijn enkele voorbeelden van traditionele schadelijke incisies:

1. Gashing: Hierbij worden diepe sneden of incisies in de huid gemaakt met scherpe voorwerpen zoals messen of scheermessen. De sneden kunnen lineair, gebogen of ingewikkelde patronen zijn. Dit type incisie wordt bij sommige Afrikaanse en Oceanische stammen vaak gezien bij littekenceremonies of als overgangsritueel.

2. Scarificatie: Dit verwijst naar elke vorm van het opzettelijk creëren van blijvende vlekken of littekens op het lichaam door snijden, branden of op andere wijze. Scarificatie kan verschillende technieken omvatten, zoals het snijden, doorprikken of schrapen van de huid om verheven of depressieve littekens te creëren. Het wordt in verschillende culturen beoefend ter verfraaiing, culturele identificatie of als onderdeel van religieuze rituelen.

3. Branding: Branding is een vorm van scarificatie waarbij gebruik wordt gemaakt van verwarmde metalen voorwerpen of stempels om patronen of symbolen op de huid te branden. Het wordt vaak geassocieerd met het brandmerken van vee, maar wordt ook gebruikt in traditionele geneeswijzen of als een vorm van lichaamsaanpassing.

4. Vuurcupping: Fire cupping omvat het gebruik van verwarmde kopjes gemaakt van bamboe, glas of keramiek. Deze cups worden op de huid geplaatst nadat er zuigkracht is gecreëerd door een kleine vlam erin aan te steken. Terwijl de cups afkoelen, trekt de negatieve druk de huid en het onderliggende weefsel in de cup, waardoor blauwe plekken en plaatselijke bloedingen ontstaan. Fire cupping wordt in verschillende delen van de wereld gebruikt voor traditionele genezingsdoeleinden.

5. Aderlating: Deze praktijk omvat het maken van kleine snijwonden of incisies in de huid om bloed vrij te maken. Het werd van oudsher in de traditionele geneeskunde gebruikt om verschillende ziekten te behandelen, gebaseerd op de overtuiging dat het herstellen van de balans van het lichaam ziekten zou kunnen genezen. Aderlating wordt echter niet langer beschouwd als een wetenschappelijk geldige medische praktijk.

Deze traditionele schadelijke incisies kunnen aanzienlijke pijn, littekens en potentiële infecties veroorzaken, en kunnen het risico met zich meebrengen dat ziekten worden overgedragen. Veel culturen hebben deze praktijken verlaten ten gunste van veiligere en modernere vormen van lichaamskunst, zoals tijdelijke tatoeages of niet-invasieve lichaamsaanpassingen.