Basisrichtlijnen voor het aanpassen van de hoeveelheid verdovingsmiddel die tijdens een operatie aan een patiënt wordt toegediend, zijn onder meer:

- Er moet rekening worden gehouden met patiëntspecifieke parameters zoals leeftijd, gewicht, algehele gezondheid en ervaringen uit het verleden.

- Startdosis:De initiële dosis van het verdovingsmiddel moet gebaseerd zijn op de leeftijd, het gewicht van de patiënt en het verwachte niveau van chirurgische stimulatie.

- Plaats van verdovingseffect:Overweging van de werkingsplaats van het verdovingsmiddel om de snelheid en duur van het gewenste effect te bepalen.

- Tijdsverloop van de procedure:Bij het bepalen van de hoeveelheid toe te dienen verdoving moet ook rekening worden gehouden met de duur van de operatie.

- Patiëntbewaking:Nauwlettend toezicht op de vitale functies van de patiënt, zoals hartslag, bloeddruk en ademhalingsfrequentie, is essentieel bij het bepalen van het juiste anesthesieniveau.

- Reactie op stimuli:Aanpassingen moeten worden gemaakt op basis van de reactie van de patiënt op chirurgische stimuli, zoals veranderingen in de hartslag of bloeddruk.

- Individuele variabiliteit:Houd er rekening mee dat individuele patiënten verschillend kunnen reageren op dezelfde dosis verdovingsmiddel. Pas dienovereenkomstig aan.

- Herstel:houd rekening met het herstel van de patiënt uit de narcose, inclusief de tijd die nodig is om weer bij bewustzijn te komen en met de postoperatieve toestand.