Een permanente colostomie wordt doorgaans uitgevoerd wanneer de dikke darm of het rectum te beschadigd of ziek is om te worden gerepareerd of opnieuw te worden aangesloten. Dit kan optreden als gevolg van verschillende medische aandoeningen, zoals:

1. Colorectale kanker:In gevallen waarin de kanker zich uitgebreid heeft verspreid, of de tumor zich in een kritiek gebied van de dikke darm of het rectum bevindt, kan een permanente colostomie nodig zijn om het zieke gedeelte te verwijderen en het fecale materiaal af te leiden.

2. Divertikelziekte:Ernstige divertikelziekte, waarbij er zakjes in de dikke darm ontstaan, kan leiden tot complicaties zoals perforatie, bloeding of obstructie. In dergelijke omstandigheden kan een permanente colostomie nodig zijn om de aandoening effectief te behandelen.

3. Inflammatoire darmziekte (IBD):In gevallen van ernstige colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn waarbij de dikke darm en het rectum betrokken zijn, kan een permanente colostomie noodzakelijk zijn om verlichting te bieden bij chronische ontstekingen, pijn en frequente stoelgang.

4. Rectale verzakking:deze aandoening treedt op wanneer het rectum buiten de anus uitsteekt. Wanneer deze ernstig is of niet reageert op andere behandelingen, kan een permanente colostomie worden uitgevoerd om de ontlasting weg te leiden van het beschadigde rectale gebied.

5. Bekkentrauma of -letsel:Ernstig trauma of letsel aan het bekken, inclusief schade aan de dikke darm of het rectum, kan een permanente colostoma noodzakelijk maken om de gewonde weefsels te laten genezen en herstellen.

6. Geboorteafwijkingen:In zeldzame gevallen kunnen bepaalde geboorteafwijkingen die de dikke darm of het rectum aantasten, leiden tot de noodzaak van een permanente colostomie om een ​​goede werking van het spijsverteringsstelsel te garanderen.

7. Mislukte operatie:In sommige gevallen kan een eerder geprobeerde chirurgische ingreep om de colon- of rectumfunctie te herstellen of te herstellen mislukken, waardoor een permanente colostoma als het beste alternatief noodzakelijk is.

Permanente colostomieën worden niet vaak uitgevoerd en worden meestal als laatste redmiddel beschouwd wanneer andere behandelingsopties niet effectief of niet haalbaar zijn. De beslissing om een ​​permanent colostomie aan te leggen wordt genomen in overleg met een medische professional, na zorgvuldige afweging van de individuele omstandigheden en medische behoeften van de patiënt.