Aan het begin van de 19e eeuw was een operatie een gevaarlijke en vaak dodelijke procedure. Er was geen verdoving, dus de patiënten waren tijdens de operatie volledig bij bewustzijn. Chirurgen gebruikten ruwe instrumenten en hadden een beperkte kennis van de anatomie, wat tot veel complicaties leidde.

Hier is een algemeen overzicht van hoe chirurgie in de 19e eeuw werd uitgevoerd:

* Preoperatieve zorg: Vóór de operatie kregen patiënten vaak een laxeermiddel om hun darmen te reinigen en een kalmerend middel om hen te helpen ontspannen. Ze kregen geen verdoving en waren dus volledig bij bewustzijn tijdens de procedure.

* Chirurgische instrumenten: De chirurgische instrumenten die in de 19e eeuw werden gebruikt, waren grof en eenvoudig. Ze omvatten scalpels, zagen, pincetten en hemostaten.

* Chirurgische techniek: Chirurgen maakten een grote incisie in de huid en gebruikten vervolgens hun instrumenten om het zieke weefsel te verwijderen. Ze gebruikten vaak een cauterisatie om het bloeden te stoppen.

* Postoperatieve zorg: Na de operatie werden patiënten vaak in dezelfde kamer achtergelaten als andere patiënten die herstellende waren van de operatie. Ze kregen weinig pijnstilling en liepen risico op infectie.

Het sterftecijfer voor operaties was in de 19e eeuw hoog. Er wordt geschat dat tot 50% van de patiënten stierf aan complicaties van een operatie.

Enkele van de meest voorkomende complicaties bij operaties in de 19e eeuw waren:

* Bloeden: Chirurgen hadden geen goede manier om bloedingen te stoppen, waardoor patiënten vaak stierven door bloedverlies.

* Infectie: Er waren in de 19e eeuw geen antibiotica, dus patiënten raakten vaak na een operatie besmet.

* Pijn: Patiënten kregen tijdens de operatie geen verdoving, waardoor ze ondragelijke pijn ervoeren.

* Schok: Het trauma van de operatie kan ervoor zorgen dat patiënten in shock raken, wat tot de dood kan leiden.

* Orgaanschade: Chirurgen beschadigden soms per ongeluk organen tijdens een operatie.

Ondanks de risico's was een operatie vaak de enige optie voor patiënten met ernstige medische aandoeningen. In de 19e eeuw begon de chirurgie zich te ontwikkelen en te verbeteren, en uiteindelijk werd het een veiligere en effectievere procedure.