Transplantatieoperaties waren al lang vóór 1954 geprobeerd, maar het gebrek aan effectieve immunosuppressieve medicijnen maakte het moeilijk om wijdverspreid succes te behalen.

- Afstoting:het immuunsysteem van het lichaam herkent op natuurlijke wijze vreemd weefsel en valt dit aan. Zonder immunosuppressie zou het getransplanteerde orgaan snel door het lichaam van de ontvanger worden afgestoten.

- Gebrek aan kennis:De immunologie was aan het begin van de 20e eeuw nog niet zo geavanceerd; een beperkt begrip van de immuunrespons en weefselcompatibiliteit droeg bij aan het hoge percentage afstoting.

- Technische beperkingen:Chirurgische technieken waren niet zo nauwkeurig, wat leidde tot complicaties en een verhoogd risico op infectie en orgaanschade.

De doorbraak kwam in 1954 toen Joseph Murray, MD, met succes de eerste succesvolle niertransplantatie uitvoerde tussen eeneiige tweelingen, waarbij de immuunsystemen vrijwel identiek waren, waardoor het risico op afstoting werd verminderd. Bovendien zorgde de ontwikkeling van medicijnen als azathioprine, prednison en later cyclosporine voor een revolutie in de transplantatie, omdat ze hielpen de immuunrespons van de ontvanger onder controle te houden.