Het injecteren van de pees van de rotator cuff impliceert nauwkeurig richten om medicatie rechtstreeks in het getroffen gebied af te geven voor therapeutische doeleinden. De procedure omvat doorgaans de volgende stappen:

1. Patiëntvoorbereiding: De patiënt wordt comfortabel gepositioneerd met de aangedane schouder bloot en ondersteund. Vitale functies kunnen gedurende de hele procedure worden gecontroleerd.

2. Anesthesie: Lokale anesthesie wordt meestal toegediend om de pijn tijdens de injectie te minimaliseren. Dit kan een huidinjectie inhouden en een diepere injectie dichter bij de pees.

3. Echografiebeelden: Echografietechnologie wordt vaak gebruikt om real-time visualisatie te bieden van de schouderstructuren, inclusief de pezen van de rotator cuff, omliggende weefsels en onderliggend bot.

4. Naaldplaatsing: Onder echografie wordt een dunne holle naald voorzichtig in de richting van de aangetaste pees van de rotator cuff geleid. Dit wordt gedaan met behulp van een combinatie van visuele referentie en voorzichtig sonderen om een ​​nauwkeurige plaatsing van de naald te garanderen.

5. Medicijninjectie: Zodra is bevestigd dat de naaldpunt zich binnen het gewenste gebied bevindt, wordt het medicijn langzaam geïnjecteerd. Dit kunnen corticosteroïden of andere therapeutische middelen zijn om ontstekingen te verminderen, pijnverlichting te bieden en genezing te bevorderen.

6. Intrekking: De naald wordt voorzichtig teruggetrokken terwijl er druk wordt uitgeoefend op de injectieplaats om eventuele bloedingen na de injectie of lekkage van medicatie te minimaliseren.

7. Rust en immobilisatie: Na de injectie kan de schouder van de patiënt tijdelijk worden geïmmobiliseerd om deze te beschermen tegen overmatige beweging en om de medicatie te laten werken. Dit kan het dragen van een draagdoek inhouden of het uitvoeren van specifieke fysiotherapie-oefeningen.

Het is belangrijk dat de injectie wordt uitgevoerd door een opgeleide beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, meestal een arts die gespecialiseerd is in de geneeskunde van het bewegingsapparaat, zoals een orthopedist, of een specialist in fysische geneeskunde en revalidatie. Zij zorgen voor de juiste techniek, de juiste medicatiekeuze en patiëntmonitoring tijdens de procedure.