Tijdens een angiogram worden röntgenfoto's gebruikt om de bloedvaten zichtbaar te maken. Een speciale kleurstof, contrastmiddel genaamd, wordt in de bloedbaan geïnjecteerd, waardoor de bloedvaten zichtbaar worden op röntgenfoto's. Het contrastmiddel absorbeert röntgenstralen, waardoor de bloedvaten als donkere lijnen op de beelden verschijnen.

Hier is hoe het werkt:

1. Injectie van contrastmiddel :Vóór het angiogram wordt een contrastmiddel in een bloedvat geïnjecteerd, meestal via een infuuslijn in de arm of lies.

2. Selectieve katheterisatie :Een dunne, flexibele buis, een katheter genaamd, wordt in het bloedvat ingebracht en naar het specifieke interessegebied geleid, zoals het hart of een bepaalde slagader of ader.

3. Injectie nabij het doelgebied :Eenmaal gepositioneerd, wordt het contrastmiddel via de katheter in de buurt van het doelgebied geïnjecteerd. Het contrastmiddel vermengt zich met het bloed, waardoor het zichtbaar wordt op röntgenfoto’s.

4. Absorptie van röntgenstralen :Terwijl het röntgenapparaat beelden maakt, absorbeert het contrastmiddel in de bloedvaten meer röntgenstralen dan de omliggende weefsels. Dit verschil in absorptie zorgt voor een contrast tussen de bloedvaten en de rest van het lichaam.

5. Beeldvisualisatie :De door de machine vastgelegde röntgenfoto's worden vervolgens verwerkt en weergegeven op monitoren of films. De bloedvaten verschijnen als donkere, goed gedefinieerde lijnen of structuren op de röntgenfoto's, waardoor zorgverleners hun gezondheid kunnen beoordelen, eventuele afwijkingen kunnen identificeren en aandoeningen kunnen diagnosticeren die de bloedsomloop beïnvloeden.

Door deze techniek te gebruiken, levert een angiogram gedetailleerde en realtime beelden van de bloedvaten op, waardoor artsen de bloedstroom kunnen evalueren, blokkades kunnen opsporen, aneurysma's kunnen identificeren en de effectiviteit van verschillende behandelingsprocedures kunnen volgen.