Polsdiagnose, ook wel sfygmologie genoemd, is een techniek uit de traditionele Chinese geneeskunde (TCM) die wordt gebruikt om de gezondheid van een persoon te beoordelen door de polsslag op specifieke punten op de pols te voelen. TCM-beoefenaars geloven dat de hartslag informatie kan verschaffen over de balans van yin en yang, de stroom van qi (energie) en de toestand van de interne organen.

Bij polsdiagnose gebruikt de TCM-beoefenaar zijn vingers om de radiale slagader op de pols te palperen, meestal op drie verschillende posities:cun (bij de duim), guan (in het midden) en chi (bij de pink). Elke positie wordt geassocieerd met verschillende organen en systemen van het lichaam. De beoefenaar beoordeelt de pols in termen van snelheid, ritme, kracht en kwaliteit.

TCM-beoefenaars zijn van mening dat onevenwichtigheden in de pols verschillende gezondheidsproblemen kunnen aangeven. Een zwakke polsslag kan bijvoorbeeld wijzen op een tekort aan Qi, terwijl een snelle polsslag kan wijzen op een teveel aan yang. Door de onevenwichtigheden in de hartslag te identificeren, kunnen TCM-beoefenaars een persoonlijk behandelplan ontwikkelen met behulp van acupunctuur, kruidengeneeskunde en andere TCM-technieken om de balans en harmonie in het lichaam te herstellen.

Het is belangrijk op te merken dat polsdiagnose een traditionele praktijk is en dat er geen wetenschappelijk bewijs is om de nauwkeurigheid ervan bij het diagnosticeren of voorspellen van gezondheidsproblemen te ondersteunen. Hoewel het onderdeel kan zijn van de TCM-beoordeling, kan het gevaarlijk zijn om uitsluitend op de polsdiagnose te vertrouwen zonder de juiste medische zorg te zoeken. Moderne geneeskunde en op bewijs gebaseerde praktijken zouden de primaire benadering moeten zijn voor het diagnosticeren en beheersen van gezondheidsproblemen.