Echocardiografie, vaak een echo of echotest genoemd, is een niet-invasieve medische test waarbij gebruik wordt gemaakt van echografie om beelden van het hart te produceren. Het wordt gebruikt om het pompvermogen en de structuur van het hart te evalueren en om afwijkingen in de hartkleppen en wanddikte op te sporen.

Tijdens een echocardiografie wordt een ultrasone transducer, die geluidsgolven uitzendt, op de borst geplaatst. De geluidsgolven weerkaatsen tegen de weefsels en structuren van het hart en worden omgezet in elektrische signalen die realtime beelden van het hart creëren. Deze beelden kunnen worden opgenomen en beoordeeld door een arts, die vervolgens de functie en anatomie van het hart kan beoordelen.

Echocardiografie kan informatie verschaffen over:

- De grootte en vorm van de hartkamers

- De dikte en functie van de hartwanden

- De status van de hartkleppen, inclusief hun beweging, openen en sluiten

- De aanwezigheid van bloedstolsels of tumoren in het hart

- De bloedstroom door het hart en de mate van bloedstroombeperking

- De richting en snelheid van de bloedstroom in de hartkamers

Het kan ook worden gebruikt om specifieke aandoeningen te evalueren, zoals aangeboren hartafwijkingen, hartklepaandoeningen en myocarddisfunctie. Daarnaast kan echocardiografie worden gebruikt om de effecten van medicijnen of apparaten, zoals pacemakers en defibrillatoren, te monitoren en om bepaalde procedures te begeleiden, zoals hartkatheterisatie.