Wanneer een echocardiogram laat zien dat de klep in de open fase fladdert, verwijst dit meestal naar het abnormale fladderen of bewegen van een hartklep tijdens de openingsfase. Deze fladderende beweging wordt vaak geassocieerd met een aandoening die klepregurgitatie of insufficiëntie wordt genoemd.

Valvulaire regurgitatie treedt op wanneer een hartklep niet goed sluit, waardoor bloed naar achteren in het hart lekt. Deze achterwaartse bloedstroom kan tot verschillende hartproblemen leiden, waaronder hartgeruis, hartfalen en andere complicaties.

Het fladderen van de klep tijdens de open fase kan een teken zijn van klepschade of disfunctie. Het kan erop wijzen dat de klepbladen (de kleppen van de klep) niet goed sluiten, wat leidt tot klepinsufficiëntie. Deze fladderende beweging kan worden veroorzaakt door verschillende onderliggende aandoeningen, zoals:

1. Valvulaire stenose:In sommige gevallen kan ernstige klepstenose (vernauwing van de klep) ervoor zorgen dat de klepbladen gaan fladderen terwijl ze proberen zich tegen de vernauwde opening te openen.

2. Mitralisklepprolaps:deze aandoening treedt op wanneer de mitralisklep (de klep tussen het linker atrium en de linker ventrikel) tijdens hartcontractie in het linker atrium uitstulpt of uitsteekt, wat leidt tot fladderen en klepregurgitatie.

3. Tricuspidalisklepinsufficiëntie:Net als bij mitralisklepprolaps, gaat tricuspidalisklepinsufficiëntie gepaard met fladderen en onvoldoende sluiting van de tricuspidalisklep (de klep tussen het rechter atrium en de rechter ventrikel), waardoor een achterwaartse bloedstroom ontstaat.

4. Reumatische hartziekte:Deze inflammatoire hartaandoening veroorzaakt door reumatische koorts kan leiden tot beschadiging en littekenvorming van de hartkleppen, wat resulteert in fladderende bewegingen en oprispingen.

5. Endocarditis:Een infectie van de hartkleppen (endocarditis) kan schade en ontstekingen veroorzaken, wat leidt tot fladderen en klepregurgitatie.

6. Aangeboren hartafwijkingen:Bepaalde aangeboren hartafwijkingen kunnen de structuur of functie van de hartkleppen beïnvloeden, wat leidt tot fladderen en klepregurgitatie.

Het fladderen van de klep in het open stadium wordt meestal gedetecteerd via een echocardiogram, dat gebruik maakt van ultrasone golven om beelden van het hart en zijn structuren te creëren. Door de fladderende beweging te observeren, kunnen artsen de ernst van de klepregurgitatie beoordelen en het juiste behandelplan bepalen.

Afhankelijk van de onderliggende oorzaak kunnen de behandelingsopties bestaan ​​uit medicijnen om de symptomen onder controle te houden, klepreparatie-interventies (zoals klepannuloplastie of klepvervanging) om de juiste klepfunctie te herstellen, of aanpassingen van de levensstijl om eventuele bijbehorende hartaandoeningen te beheersen.