Tijdens de zwangerschap kan een echografie in verschillende stadia worden uitgevoerd:

1. Vroege zwangerschap (6-10 weken):Een vroege echografie helpt de zwangerschap te bevestigen door de zwangerschapszak en/of een embryo met een hartslag te visualiseren. Het kan een geschatte zwangerschapsduur opleveren en aandoeningen zoals een buitenbaarmoederlijke zwangerschap uitsluiten.

2. Screening in het eerste trimester (11-14 weken):Deze echografie richt zich op het evalueren van de foetus op mogelijke lichamelijke afwijkingen en het beoordelen van risicofactoren voor chromosomale aandoeningen. De nekplooimeting (NT) en de beoordeling van het neusbot zijn belangrijke markers tijdens deze scan.

3. Anatomiescan halverwege de zwangerschap (18-24 weken):Dit is de meest uitgebreide echografie, ook wel de anomaliescan genoemd. De echoscopist onderzoekt zorgvuldig de anatomie van de foetus om de groei te beoordelen, structurele afwijkingen te identificeren, de interne organen en de wervelkolom te controleren en de niveaus van het vruchtwater en de placenta te beoordelen.

4. Groeiscan in het derde trimester (28-34 weken):In dit stadium beoordeelt de echografie voornamelijk de groei van de foetus om mogelijke problemen op te sporen die nauwere monitoring of medische interventie vereisen. De positie van de placenta, de navelstreng en het geschatte foetale gewicht worden ook beoordeeld.

5. Zwangerschapsscan op termijn (na 37 weken):In bepaalde gevallen kan een echografie tegen het einde van de zwangerschap nodig zijn om de zwangerschapsduur, de gezondheid van de placenta, het vruchtwatervolume en de positie van de baby te beoordelen ter voorbereiding op de bevalling.

Volg altijd de specifieke aanbevelingen van uw zorgverlener met betrekking tot het schema en het doel van echografieën tijdens de zwangerschap.