Röntgentelescopen worden in de ruimte geplaatst omdat de atmosfeer van de aarde röntgenstraling absorbeert, waardoor het onmogelijk wordt om röntgenstraling vanaf de grond waar te nemen. Röntgenstralen zijn een vorm van elektromagnetische straling met een golflengte die korter is dan ultraviolet licht en langer dan gammastraling. Ze worden geproduceerd door hoogenergetische processen in het universum, zoals de aangroei van materie op zwarte gaten en de explosies van supernova's.

Röntgentelescopen worden gebruikt om een ​​grote verscheidenheid aan objecten in het universum te bestuderen, waaronder sterren, sterrenstelsels en clusters van sterrenstelsels. Ze worden ook gebruikt om het hete gas te bestuderen dat de ruimte tussen sterrenstelsels vult. Door röntgenstraling te observeren kunnen astronomen leren over de fysieke processen die in deze objecten plaatsvinden.

Om de absorptie van röntgenstraling door de atmosfeer van de aarde te voorkomen, worden röntgentelescopen in de ruimte geplaatst. Hierdoor kunnen ze zonder enige interferentie röntgenfoto's van verre objecten verzamelen. Röntgentelescopen worden doorgaans in een lage baan om de aarde geplaatst, waar ze gemakkelijk kunnen worden onderhouden en gerepareerd.

Sommige röntgentelescopen worden ook in hogere banen geplaatst, zoals een geosynchrone baan. Hierdoor hebben ze een breder gezichtsveld en kunnen ze objecten gedurende langere tijd observeren. Röntgentelescopen in hogere banen zijn echter moeilijker te onderhouden en te repareren.

De plaatsing van röntgentelescopen in de ruimte heeft een revolutie teweeggebracht in de studie van het universum. Het heeft astronomen in staat gesteld objecten te observeren die voorheen onzichtbaar waren en meer te weten te komen over de fysieke processen die in het universum plaatsvinden.