In de Verenigde Staten worden oogchirurgen beschouwd als artsen en zijn zij onderworpen aan dezelfde wet- en regelgeving als andere artsen. Dit betekent dat zij late vergoedingen kunnen aanrekenen voor patiënten die hun rekeningen niet op tijd betalen. Er zijn echter enkele beperkingen op hoeveel ze in rekening kunnen brengen en onder welke omstandigheden.

De Fair Debt Collection Practices Act (FDCPA) verbiedt oogchirurgen bijvoorbeeld om buitensporige late vergoedingen in rekening te brengen. De FDCPA definieert een buitensporige late vergoeding als een vergoeding die meer dan 5% van het totale bedrag van de schuld bedraagt. Bovendien verbiedt de FDCPA oogchirurgen om late vergoedingen in rekening te brengen voor schulden die minder dan een bepaald bedrag bedragen. Dit bedrag varieert van staat tot staat, maar ligt doorgaans tussen de $ 100 en $ 500.

Oogchirurgen zijn ook verplicht om patiënten op de hoogte te stellen van hun beleid voor te late honoraria voordat zij kunnen beginnen met het in rekening brengen van late honoraria. Deze kennisgeving moet schriftelijk gebeuren en moet het bedrag van de vertragingsvergoeding bevatten, de datum waarop de vertragingsvergoeding in rekening wordt gebracht en de omstandigheden waaronder de vertragingsvergoeding in rekening wordt gebracht.

Als een oogchirurg de FDCPA schendt, kunnen patiënten mogelijk een schadevergoeding eisen. Schade kan bestaan ​​uit het bedrag van de vergoedingen die te laat in rekening zijn gebracht, evenals eventuele andere schade die de patiënt heeft geleden, zoals emotioneel leed of schade aan zijn of haar kredietwaardigheid.

Concluderend kunnen oogchirurgen late honoraria in rekening brengen, maar er zijn enkele beperkingen aan hoeveel zij in rekening kunnen brengen en onder welke omstandigheden. Als een oogchirurg de FDCPA schendt, kunnen patiënten mogelijk een schadevergoeding eisen.