Corrigerende kaakchirurgie, ook wel orthognatische chirurgie genoemd, is een chirurgische ingreep die tot doel heeft een verkeerde uitlijning of misvormingen van de kaken en het gezicht te corrigeren. Het wordt meestal uitgevoerd om de gezichtsesthetiek, de tandfunctie en de algehele mondgezondheid te verbeteren. Hier is een algemeen overzicht van wat er bij een corrigerende kaakoperatie komt kijken:

1. Pre-chirurgische evaluatie:

Vóór de operatie wordt een grondige evaluatie uitgevoerd door een team van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, waaronder een kaakchirurg, orthodontist en andere specialisten. Deze evaluatie omvat:

- Gedetailleerd onderzoek van de kaak- en gezichtsstructuren van de patiënt.

- Beoordeling van tandocclusie (beet) en kaakuitlijning.

- Beeldvormende onderzoeken, zoals röntgenfoto's, CT-scans of 3D-scans, om nauwkeurige metingen te verkrijgen en de beste chirurgische aanpak te bepalen.

2. Orthodontische behandeling:

In de meeste gevallen is een orthodontische behandeling vereist vóór en na een corrigerende kaakoperatie. Dit omvat het gebruik van beugels of andere apparaten om de tanden geleidelijk uit te lijnen en de kaken voor te bereiden op een operatie. De duur van een orthodontische behandeling kan variëren van enkele maanden tot een jaar of langer.

3. Chirurgische procedure:

Corrigerende kaakchirurgie wordt meestal uitgevoerd onder algemene anesthesie, zodat de patiënt zich tijdens de procedure comfortabel en pijnvrij voelt. Het type operatie hangt af van de specifieke kaakmisvorming die wordt gecorrigeerd. Enkele veel voorkomende chirurgische technieken zijn:

- Bilaterale sagittale gespleten osteotomie (BSSO): Dit houdt in dat de onderkaak (onderkaak) in twee segmenten wordt verdeeld en deze opnieuw wordt gepositioneerd om uitlijningsproblemen te corrigeren.

- Le Fort I osteotomie: Deze procedure richt zich op de bovenkaak (maxilla), waardoor deze naar voren, naar achteren of verticaal kan worden bewogen om zijn positie te corrigeren.

- Genioplastie: Deze operatie wordt uitgevoerd op de kin (geniale tuberkel) om de gezichtsbalans te verbeteren en het algehele profiel te verbeteren.

4. Postoperatief herstel:

Na de operatie blijven patiënten doorgaans een paar dagen in het ziekenhuis om hun herstel te volgen. Ze kunnen enige pijn, zwelling, blauwe plekken en ongemak ervaren. Tijdens de eerste genezingsfase wordt een zacht dieet aanbevolen en worden pijnbestrijdingsmedicijnen verstrekt.

5. Herstel en revalidatie:

Na ontslag uit het ziekenhuis moeten patiënten de postoperatieve instructies volgen en regelmatig vervolgafspraken bijwonen. Rehabilitatie kan kaakoefeningen, fysiotherapie en voortgezette orthodontische behandeling omvatten om een ​​goede kaakfunctie en uitlijning te garanderen.

6. Eindresultaat:

De uiteindelijke resultaten van een corrigerende kaakoperatie worden duidelijk naarmate de zwelling afneemt en het genezingsproces vordert. Patiënten kunnen aanzienlijke verbeteringen ervaren in de kaakfunctie, de esthetiek en de algehele gezichtsharmonie. Het succes van de operatie op de lange termijn hangt af van factoren zoals het naleven van postoperatieve instructies, mondhygiëne en het handhaven van een goede uitlijning van de tanden.