1. Grootte: De foetale schedel is veel kleiner dan de schedel van een volwassene. De gemiddelde foetale schedel heeft een diameter van ongeveer 10 cm (4 inch), terwijl de gemiddelde schedel van een volwassene ongeveer 17 cm (7 inch) in diameter is.

2. Vorm: De foetale schedel is ronder en heeft een grotere schedel (hersenzak) dan de schedel van een volwassene. De volwassen schedel is langwerpiger en heeft een kleinere schedel.

3. Fontanellen: De foetale schedel heeft fontanellen, zachte plekken waar de botten van de schedel nog niet zijn gesmolten. Deze fontanellen zorgen ervoor dat de schedel kan groeien en uitzetten naarmate de hersenen zich ontwikkelen. De fontanellen sluiten zich naarmate het kind ouder wordt, meestal rond de leeftijd van 2 jaar.

4. Hechtingen: De botten van de schedel van de foetus zijn met elkaar verbonden door hechtingen, dit zijn vezelachtige gewrichten die enige beweging mogelijk maken. De hechtingen verstarren geleidelijk (veranderen in bot) naarmate het kind ouder wordt.

5. Tanden: De foetale schedel heeft geen tanden. De eerste tanden beginnen door te breken (door te komen) rond de leeftijd van zes maanden.

6. Spieraanhechtingen: De spieraanhechtingen op de schedel van de foetus zijn minder ontwikkeld dan die op de schedel van volwassenen. Dit komt doordat de spieren van het hoofd en de nek bij de foetus nog niet volledig ontwikkeld zijn.

7. Foramina: De schedel van de foetus heeft grotere foramina (openingen) voor de doorgang van zenuwen en bloedvaten. Deze foramina worden geleidelijk kleiner naarmate het kind ouder wordt.

8. Gewicht: De foetale schedel weegt ongeveer 10% van het totale lichaamsgewicht, terwijl de volwassen schedel ongeveer 5% van het totale lichaamsgewicht weegt.

Dit zijn slechts enkele van de belangrijkste verschillen tussen de schedel van een foetus en de schedel van een volwassene. Naarmate de foetus groeit en zich ontwikkelt, ondergaat de schedel een aantal veranderingen waardoor deze zich kan aanpassen aan de eisen van het postnatale leven.