De meest positieve technieken om beknelling van de mediale calcaneuszenuw correct te diagnosticeren zijn:

- Tinel's teken: De onderzoeker tikt op de mediale calcaneuszenuw, net achter de mediale malleolus. Een positief teken van Tinel wordt gekenmerkt door een tintelend gevoel of paresthesie in de verdeling van de mediale calcaneuszenuw, wat kan duiden op zenuwcompressie of beknelling.

- Hoffmanns test: De onderzoeker stabiliseert de voet met één hand en dorsiflexeert de grote teen met de andere hand. Een positieve Hoffmann-test is wanneer dorsiflexie van de grote teen pijn reproduceert in het gebied van de mediale calcaneuszenuw, wat duidt op zenuwbeknelling.

- Zenuwgeleidingsonderzoeken: Deze onderzoeken meten de elektrische activiteit van de mediale calcaneuszenuw en kunnen helpen bij het identificeren van afwijkingen in de zenuwfunctie, waaronder vertragingen of blokkades in de geleiding, die kunnen wijzen op zenuwcompressie of beknelling.

- Elektromyografie (EMG): EMG evalueert de elektrische activiteit van de spieren die worden geïnnerveerd door de mediale calcaneuszenuw. Abnormale EMG-bevindingen, zoals verminderde spieractiviteit of spontane spieractiviteit, kunnen wijzen op zenuwbeschadiging of beknelling.

- Magnetische resonantiebeeldvorming (MRI): MRI biedt gedetailleerde dwarsdoorsnedebeelden van de voet en kan helpen bij het identificeren van anatomische afwijkingen of massa's die mogelijk de mediale calcaneale zenuw samendrukken.