Pathologische stadiëring:

Pathologische stadiëring omvat het operatief verwijderen van weefsels of lymfeklieren uit het getroffen gebied en het onderzoeken ervan onder een microscoop om de mate van verspreiding van kanker te bepalen. Dit wordt meestal gedaan nadat een biopsie of beeldvormingstests de aanwezigheid van kanker hebben aangegeven. Het verwijderde weefsel wordt verwerkt, gekleurd en geanalyseerd door een patholoog om het stadium van de ziekte te beoordelen, waaronder:

1. Tumorgrootte en -omvang :De grootte, locatie en invasiviteit van de primaire tumor worden geëvalueerd.

2. Nodale betrokkenheid :Het aantal en de locatie van de aangetaste lymfeklieren worden onderzocht om de omvang van de regionale verspreiding te bepalen.

3. Metastase :De aan- of afwezigheid van metastasen op afstand (uitzaaiing van kanker naar andere organen of lymfeklieren op afstand) wordt beoordeeld.

4. Histologische graad :Het microscopische uiterlijk en de kenmerken van de tumorcellen worden geëvalueerd om de graad of agressiviteit van de kanker te bepalen.

5. Aanvullende moleculaire analyses :In sommige gevallen kunnen moleculaire tests op het tumorweefsel worden uitgevoerd om specifieke genetische veranderingen of biomarkers te identificeren die verdere stadiëringsinformatie kunnen verschaffen en behandelbeslissingen kunnen helpen begeleiden.

Laparotomie:

Een laparotomie is een chirurgische ingreep waarbij een incisie in de buik wordt gemaakt om toegang te krijgen tot de buikholte en deze direct zichtbaar te maken. Hiermee kan de chirurg de inwendige organen onderzoeken, zoals de lever, darmen, maag en bekkenorganen. Laparotomie kan om verschillende redenen worden uitgevoerd, waaronder:

1. Diagnostische doeleinden :Om de oorzaak van buikpijn, abnormale gezwellen of andere medische aandoeningen te diagnosticeren.

2. Biopsie :Om weefselmonsters uit verdachte gebieden te verzamelen voor verder pathologisch onderzoek en diagnose.

3. Behandeling en operatie :Om ziek of beschadigd weefsel operatief te verwijderen, zoals tumoren, cysten of verstoppingen.

4. Reparatie of reconstructie :Om anatomische defecten te corrigeren of reconstructieve procedures in de buik uit te voeren.

5. Verkennende chirurgie :Wanneer beeldvormingstests geen uitsluitsel geven, kan een laparotomie nodig zijn om de buikholte direct in beeld te brengen en te onderzoeken op eventuele afwijkingen.

Een laparotomie wordt doorgaans uitgevoerd onder algemene anesthesie en de omvang van de incisie hangt af van het specifieke doel en interessegebied. Het vereist een langere hersteltijd vergeleken met minimaal invasieve technieken, maar het maakt directe toegang en interventie in de buik mogelijk wanneer dat nodig is.