In de Verenigde Staten hangt de mogelijkheid van een nurse practitioner (NP) om een ​​MRI voor zijn patiënt te bestellen af ​​van de staat waarin hij een vergunning heeft en van de specifieke regelgeving die van toepassing is op zijn praktijk. Over het algemeen hebben NP's de bevoegdheid om diagnostische tests, inclusief MRI's, te bestellen, als zij daartoe de bevoegdheid hebben gekregen van de staat waarin zij praktijk uitoefenen.

In sommige staten hebben NP's volledige prescriptieve bevoegdheid, wat betekent dat ze elke diagnostische test of medicatie kunnen bestellen die zij nodig achten voor de zorg van de patiënt zonder toezicht van een arts. In andere staten hebben NP's mogelijk een beperkte prescriptieve bevoegdheid, wat betekent dat ze alleen bepaalde tests of medicijnen kunnen bestellen, en mogelijk toezicht of medewerking van een arts nodig hebben voor complexere of gespecialiseerde procedures.

Naast de nationale regelgeving kunnen het specifieke beleid en de specifieke procedures van de gezondheidszorgorganisatie waar de NP werkt ook van invloed zijn op hun vermogen om een ​​MRI te bestellen. Sommige organisaties vereisen mogelijk dat NP's goedkeuring van een arts verkrijgen voordat ze bepaalde tests of procedures bestellen, of hebben mogelijk specifieke protocollen opgesteld voor het bestellen van MRI's.

Het is belangrijk dat verpleegkundig specialisten op de hoogte zijn van de regelgeving en het beleid die hun praktijk bepalen en zich hieraan houden, om ervoor te zorgen dat zij hun patiënten veilige en passende zorg bieden. Als een huisarts niet zeker weet of hij/zij een MRI kan bestellen, dient hij/zij de behandelend arts te raadplegen of de toepasselijke nationale regelgeving en richtlijnen te raadplegen.