Een MRI-scanner (Magnetic Resonance Imaging) maakt gebruik van sterke magnetische velden en radiogolven om beelden van het menselijk lichaam te genereren. De magnetische veldsterkte van een MRI-scanner wordt gemeten in tesla's (T). Hoe hoger de magnetische veldsterkte, hoe gedetailleerder en duidelijker de beelden kunnen zijn.

MRI-scanners werken doorgaans met magnetische veldsterktes variërend van 0,5 T tot 3,0 T. Lagere veldsterktes, zoals 0,5 T of 1,5 T, worden vaak gebruikt bij algemene MRI-onderzoeken, terwijl hogere veldsterktes, zoals 3,0 T, vaak worden gebruikt voor magnetische velden. gespecialiseerde beeldvormings- of onderzoeksdoeleinden.

Het is belangrijk op te merken dat het magnetische veld van een MRI-scanner constant is en niet fluctueert. De spanning die nodig is om dit magnetische veld op te wekken en in stand te houden, is eveneens constant. De spanningsniveaus variëren afhankelijk van het specifieke ontwerp en merk van de MRI-scanner.

Over het algemeen werken MRI-scanners op elektrische systemen die wisselstroom (AC) elektriciteit leveren. De vereiste spanning kan variëren van honderden tot duizenden volt, maar ligt doorgaans in het bereik van 220 volt tot 480 volt wisselstroom. De exacte spanningsvereisten zijn afhankelijk van het specifieke MRI-scannermodel en de vermogensspecificaties ervan.

Het elektrische systeem van een MRI-scanner is ontworpen met het oog op veiligheidsmaatregelen en regelgeving. MRI-faciliteiten beschikken over gespecialiseerde elektrische installaties, inclusief afgeschermde kamers en apparatuur, om de veiligheid van patiënten en operators tijdens magnetische resonantiebeeldvormingsprocedures te garanderen.