De zevende hersenzenuw, ook wel de aangezichtszenuw genoemd, kan op verschillende manieren worden getest. Hier is een algemeen overzicht van hoe de aangezichtszenuw doorgaans wordt getest:

1. Inspectie: De zorgverlener kan beginnen met het visueel inspecteren van het gezicht op eventuele asymmetrie of afhangen. Er wordt gekeken naar de rustpositie van de wenkbrauwen en de mondhoeken.

2. Voorhoofdrimpels: De persoon wordt gevraagd zijn voorhoofd te rimpelen terwijl hij zijn wenkbrauwen optrekt. De onderzoeker zal observeren of beide zijden van het voorhoofd symmetrisch rimpelen.

3. Oogsluiting: De persoon wordt gevraagd de ogen stevig te sluiten. De onderzoeker controleert of zowel de boven- als de onderoogleden volledig en symmetrisch sluiten.

4. Glimlachsymmetrie: De persoon wordt gevraagd op natuurlijke wijze te glimlachen. De onderzoeker observeert of beide zijden van het gezicht een symmetrische glimlach vertonen, of dat één kant zwakker of hangend lijkt.

5. Wangen uitblazen: De persoon wordt gevraagd zijn wangen op te blazen. De onderzoeker controleert of de wangen aan beide kanten gelijkmatig opzwellen.

6. Snuiven: De persoon wordt gevraagd te snuiven. De onderzoeker observeert of de neusgaten symmetrisch omhoog staan.

7. Tanden tikken: De persoon wordt gevraagd om zachtjes met zijn lippen op zijn tanden te tikken terwijl hij 'B' of 'M' zegt. De examinator luistert naar eventuele geluidsvervorming of zwakte in de uitspraak.

8. Smaaksensatie: Indien mogelijk kan de zorgverlener de smaakzin testen op het voorste tweederde deel van de tong, aangezien de aangezichtszenuw verantwoordelijk is voor de smaaksensatie in dit gebied.

Het is belangrijk op te merken dat dit een algemeen overzicht is en dat de specifieke testprocedures kunnen variëren, afhankelijk van de situatie en de zorgverlener die het onderzoek uitvoert. Bovendien wordt het testen van de aangezichtszenuw vaak gedaan in combinatie met andere hersenzenuwtesten als onderdeel van een uitgebreide neurologische beoordeling.