Poliovirus tast het zenuwstelsel aan en veroorzaakt verlamming, meestal in de ledematen. Wanneer het poliovirus het centrale zenuwstelsel binnendringt, kan het de hersenen en het ruggenmerg bereiken en motorneuronen infecteren, de zenuwcellen die de spieren aansturen. Het verlies van motorneuronen leidt tot spierzwakte en verlamming, wat levensbedreigend kan worden als het gaat om de spieren die worden gebruikt voor de ademhaling. Mensen met ernstige gevallen van polio kunnen ook ademhalingsproblemen krijgen, waardoor mechanische ventilatie nodig is.

Verlamming door polio kan weken tot maanden aanhouden, en sommige mensen kunnen last hebben van blijvende handicaps, waaronder spierzwakte, resterende verlamming en misvormingen. Polio kan ook het postpoliosyndroom veroorzaken, een groep symptomen die zich jaren of decennia na de eerste infectie kunnen ontwikkelen, waaronder spierzwakte, vermoeidheid, pijn en slikproblemen.

In het verleden, vóór de introductie van poliovaccins, veroorzaakte polio wereldwijd miljoenen gevallen van verlamming en dood. Hoewel de ziekte grotendeels is uitgeroeid door vaccinatie, blijft ze in sommige delen van de wereld een bedreiging.