Hersenchirurgie heeft een lange geschiedenis , die dateren van vóór geschreven verslagen . Artsen door de eeuwen heen in verschillende culturen probeerden verschillende ziekten en letsels van de hersenen te behandelen door chirurgische methoden . Deze pogingen hadden over het algemeen een hoog sterftecijfer , en artsen vermeden chirurgie behalve in worst-case scenario's. Medische vooruitgang van de 19e eeuw leidde tot de ontwikkeling van de moderne neurochirurgie . Prehistorische

Archeologen hebben bewijs gevonden dat de Neolithische mensen in Europa , Azië , Afrika en Amerika beoefend schedelboring , het boren van gaten in de schedel met een instrument bekend als een trephine gevonden . Ze baseren hun conclusie over de aanwezigheid van dichtgegroeide wonden in schedels gevonden op oude begraafplaatsen . Hoewel het ontbreken van schriftelijke bronnen betekent dat wetenschappers niet weten wat de redenering achter prehistorische trepanations , hebben wetenschappers gespeculeerd dat aandoeningen zoals epilepsie of geestelijke ziekte kan zijn toegeschreven aan boze geesten die alleen kon worden vrijgegeven door middel van het boren van gaten in de schedel .

Grieken

Oude Grieken gespeculeerd over de structuur van de hersenen en verhaalde pogingen tot hersenchirurgie. Zo Hippocrates ( 470 BC - 360 BC ) beschreven hersenletsel dat hij zich kon worden behandeld met een trephine . Evenzo Galen (131 AD - AD 201 ) , een arts die gladiatoren in Pergamon behandeld , regelmatig zag hersenletsel en schreef van zijn chirurgische pogingen om fragmenten van de schedel ingebed in de hersenen als gevolg van fysiek trauma te verwijderen
.
middeleeuwen

Artsen die tijdens de middeleeuwse periode van Europa hersenchirurgie probeerde zich op de praktijken van de oude Grieken zoals gerapporteerd door Arabische bronnen . Zoals bij de oude Grieken , werden chirurgische inspanningen beperkt tot de behandeling van traumatisch hersenletsel , en patiënten vaak overleden aan post-operatieve infecties.
Modern

de late 19e eeuw , de ontwikkeling van antiseptische methoden en anesthesie geleid tot de komst van moderne chirurgie . Op het gebied van hersenonderzoek , Hughling Jackson , een Engels arts , aangewezen de locatie van bepaalde functies in de hersenschors door de observatie van inbeslagneming patiënten tijdens de jaren 1870 . Experimenten op dieren bevestigde zijn onderzoek, dat in 1884 , toen Rickman Godlee verwijderd een hersentumor mogelijk de eerste moderne hersenoperatie gemaakt . Chirurgen als William Macewen in Glasgow , Victor Horsley in Londen en Ernst Von Bergman in Duitsland volgden , presteren hersenen operaties in de jaren 1880 . Tijdens deze periode , neurologen , met behulp van hun kennis van de lokale functies van de hersenen , zou de chirurg de juiste omgeving voor gebruik direct .
Neurochirurgie Vandaag

Na de vroege
operaties van de jaren 1880 , artsen maakte snelle vooruitgang in de neurochirurgie . Harvey Cushing , een Amerikaanse arts , ontwikkeld microchirurgie om aneurysma's te behandelen en een pionier in de methode met behulp van X - stralen om de chirurg te begeleiden bij het ​​begin van de eeuw . Neurologen en neurochirurgen richtte tijdschriften en beroepsverenigingen met betrekking tot het gebied van de neurochirurgie in de eerste helft van de 20e eeuw . Neurochirurgie werd een eigen veld , sub-specialiteiten gevolgd , waaronder pediatrische , spinale en vasculaire neurochirurgie .