De antinucleaire antilichaamtest (ANA) wordt gebruikt om het immuunsysteem te evalueren op specifieke antilichamen die gericht zijn tegen componenten van de celkern. Een abnormaal ANA-resultaat kan duiden op de aanwezigheid van een auto-immuunziekte zoals lupus (systemische lupus erythematosus, SLE), het syndroom van Sjögren, reumatoïde artritis, auto-immuunziekten van de schildklier of andere onderliggende medische aandoeningen. De ANA-test biedt geen definitieve diagnose, maar dient eerder als een eerste screeningsinstrument om de aanwezigheid van auto-antilichamen te helpen detecteren, waardoor de diagnose en behandeling van auto-immuunziekten verder worden ondersteund.