Wanneer röntgenstralen door het lichaam gaan, interageren ze met de atomen en moleculen in de weefsels. Sommige röntgenstralen worden door de weefsels geabsorbeerd, terwijl andere worden verstrooid. De hoeveelheid röntgenstraling die wordt geabsorbeerd, is afhankelijk van de dichtheid van het weefsel. Dichtere weefsels, zoals bot, absorberen meer röntgenstralen dan minder dichte weefsels, zoals zacht weefsel.
De verstrooide röntgenstralen worden gedetecteerd door een speciale detector, die ze omzet in een beeld. Het resulterende beeld toont de verschillende dichtheden van de weefsels in het lichaam, wat artsen kan helpen bij het diagnosticeren van medische aandoeningen.
Hoewel röntgenfoto's een waardevol diagnostisch hulpmiddel zijn, kunnen ze ook enkele negatieve effecten op het lichaam hebben. Het belangrijkste risico dat gepaard gaat met röntgenfoto's is de kans op weefselbeschadiging. Röntgenstralen kunnen de cellen in het lichaam beschadigen, inclusief het DNA. Deze schade kan tot kanker leiden.
Het risico op weefselbeschadiging door röntgenfoto's is relatief laag, maar neemt toe met het aantal röntgenfoto's dat iemand heeft. Om deze reden is het belangrijk om alleen röntgenfoto’s te maken als deze medisch noodzakelijk zijn.
Om het risico op weefselbeschadiging te minimaliseren, ondernemen artsen stappen om de hoeveelheid straling die tijdens röntgenonderzoeken wordt gebruikt, te verminderen. Ze gebruiken ook speciale schilden om de gevoelige delen van het lichaam, zoals de voortplantingsorganen, te beschermen.
Over het algemeen zijn röntgenfoto's een veilig en effectief diagnostisch hulpmiddel. Het is echter belangrijk dat u zich bewust bent van de potentiële risico's die aan röntgenfoto's zijn verbonden, zodat u weloverwogen beslissingen kunt nemen over uw gezondheidszorg.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win