Verschillende soorten materialen en apparaten kunnen röntgenstraling detecteren vanwege hun vermogen om te interageren met en te reageren op röntgenstraling. Hier volgen enkele veelgebruikte methoden en detectoren die worden gebruikt voor röntgendetectie:

1. Fotografische film: Traditionele röntgenfotografie maakt gebruik van fotografische film die achter het te inspecteren object wordt geplaatst. Röntgenstralen die door het object gaan, creëren latente beelden op de film, die vervolgens worden verwerkt om een ​​zichtbaar röntgenbeeld te produceren.

2. Röntgenfilmcassette: Een röntgenfilmcassette bevat de fotografische film ingesloten in een lichtdicht materiaal en versterkende schermen om de gevoeligheid voor röntgenstraling te vergroten.

3. Fluoroscopiescherm: Fluoroscopie maakt gebruik van een fluorescerend scherm bedekt met materialen zoals zinksulfide of cadmiumwolframaat. Wanneer röntgenstralen het scherm raken, zorgen ze ervoor dat het zichtbaar licht uitstraalt, waardoor realtime observatie van bewegende objecten mogelijk is zonder afzonderlijke beelden vast te leggen.

4. Beeldversterkers: Beeldversterkers versterken het zwakke röntgensignaal met behulp van fotomultiplicatorbuizen, waardoor röntgenstralen worden omgezet in helderdere beelden van zichtbaar licht. Ze worden gebruikt in fluoroscopie- en medische beeldvormingsapparatuur zoals C-armen.

5. Solid-state detectoren: Deze detectoren, ook wel digitale detectoren of flatpaneldetectoren genoemd, maken gebruik van halfgeleidermaterialen zoals amorf silicium of cadmiumtelluride. Röntgenstralen die met deze materialen interageren, genereren elektrische ladingen die kunnen worden vastgelegd en verwerkt tot digitale beelden. Ze worden vaak gebruikt in moderne röntgenbeeldvormingssystemen.

6. Scintillatiedetectoren: Scintillatiedetectoren bestaan ​​uit materialen zoals natriumjodide (NaI) of cesiumjodide (CsI) kristallen die scintillatielicht uitstralen wanneer ze door röntgenstraling worden geraakt. Het scintillatielicht wordt gedetecteerd door fotomultiplicatorbuizen of fotodiodes en omgezet in elektrische signalen.

7. Ionisatiekamers: Ionisatiekamers meten de ionisatie die door röntgenstraling in een met gas gevulde kamer wordt geproduceerd. Deze verandering in de ionisatiestroom is evenredig met de röntgenintensiteit en wordt gedetecteerd en gekwantificeerd door gespecialiseerde instrumenten.

8. Geiger-Müller-tellers: Geiger-Müller-tellers worden vaak gebruikt voor het detecteren en tellen van individuele röntgenfotonen. Ze bevatten een met gas gevulde buis die elektrische stroompulsen produceert wanneer röntgenstralen het gas ioniseren, waardoor deze gebeurtenissen kunnen worden gedetecteerd en geteld.

Het is vermeldenswaard dat hoewel deze methoden voornamelijk röntgenstraling detecteren, veel ervan indirecte reacties op de röntgenstraling opvangen. De interactie van röntgenstralen met de detectormaterialen (film, scintillatoren, halfgeleiders) creëert zichtbaar licht, elektrische signalen of ionisatiegebeurtenissen, die vervolgens worden versterkt en verwerkt om interpreteerbare beelden of metingen te produceren.