Röntgenstraling, of röntgenstraling, is een vorm van elektromagnetische straling, net als zichtbaar licht, ultraviolet licht, infraroodstraling en radiogolven. Röntgenstralen hebben echter veel kortere golflengten dan zichtbaar licht en hebben daarom een ​​hogere energie.

Ze worden geproduceerd wanneer hoogenergetische elektronen snel worden vertraagd of gestopt door zware metalen, zoals lood of wolfraam, en worden gebruikt in medische beeldvorming en vele andere toepassingen, zoals beveiliging en industriële inspectie.

Eigenschappen van röntgenstralen:

- Doordringend vermogen :Röntgenstralen kunnen door veel objecten heen dringen, inclusief menselijk weefsel, maar worden geabsorbeerd door dichte materialen zoals botten en metaal.

- Ioniserende straling :Röntgenstralen kunnen atomen en moleculen ioniseren, wat betekent dat ze elektronen uit atomen kunnen slaan, waardoor vrije radicalen ontstaan.

- Biologische effecten :Röntgenstralen kunnen levend weefsel beschadigen en celdood, kanker en andere gezondheidsproblemen veroorzaken.

- Hoge energie :Röntgenstralen bevatten fotonen met hoge energie die door ondoorzichtige objecten kunnen dringen en zelfs atomen en moleculen kunnen ioniseren.

- Korte golflengte :Röntgenstralen hebben een golflengte van 0,01 tot 10 nanometer, wat korter is dan ultraviolette straling maar langer dan gammastraling.

- Productie :Röntgenstraling ontstaat wanneer energetische elektronen plotseling worden tegengehouden in een materiaal (röntgenbuis) of door het verval van sommige soorten radioactieve kernen.

Röntgenstralen worden vaak gebruikt bij medische beeldvorming omdat ze door het lichaam kunnen gaan en beelden van botten en andere dichte structuren kunnen produceren. Ze worden ook gebruikt in beveiligingsscanners, waar ze voorwerpen kunnen onthullen die verborgen zijn onder kleding of in bagage.

Röntgenstralen zijn een krachtig hulpmiddel, maar ze moeten met voorzichtigheid worden gebruikt vanwege hun potentieel om schade aan levend weefsel te veroorzaken.