Radiografische equivalentiefactor (REF) verwijst naar het concept van het vergelijken van de beeldkwaliteit die wordt geproduceerd door verschillende stralingsbronnen bij radiografische beeldvorming. Het biedt een manier om de relatieve effectiviteit van verschillende stralingsbronnen bij het produceren van beelden van diagnostische kwaliteit te beoordelen. De REF wordt bepaald door rekening te houden met de eigenschappen van de stralingsbron, zoals de energie en filtratie van de röntgenbundel, evenals met de kenmerken van het beeldvormingssysteem, inclusief de detector en de beeldverwerkingsalgoritmen.

Bij radiografie is het doel om beelden te verkrijgen met voldoende contrast en resolutie om nauwkeurige interpretatie en diagnose mogelijk te maken. De REF helpt kwantificeren hoe verschillende stralingsbronnen presteren bij het bereiken van dit doel. Het wordt gewoonlijk uitgedrukt als een numerieke waarde die de verhouding weergeeft tussen de blootstelling die nodig is om een ​​beeld van een bepaalde kwaliteit te produceren met gebruikmaking van één stralingsbron, en de blootstelling die vereist is met behulp van een referentiestralingsbron.

Als de REF van een nieuw röntgensysteem bijvoorbeeld 2 is vergeleken met een conventioneel systeem, geeft dit aan dat het nieuwe systeem dezelfde beeldkwaliteit kan produceren met slechts de helft van de belichtingsdosis. Dit heeft gevolgen voor de stralingsveiligheid en de patiëntdosimetrie, aangezien lagere stralingsdoses wenselijk zijn om de potentiële risico's voor patiënten die beeldvormende onderzoeken ondergaan te minimaliseren.

Dankzij het REF kunnen radiologen, medisch fysici en beeldvormingsprofessionals weloverwogen beslissingen nemen bij het selecteren van de juiste stralingsbron en beeldvormingstechniek voor specifieke klinische toepassingen. Het helpt de beeldkwaliteit te optimaliseren en zorgt er tegelijkertijd voor dat de stralingsdoses zo laag worden gehouden als redelijkerwijs haalbaar is.