De meest effectieve röntgenabsorbers zijn materialen met hoge atoomnummers en hoge dichtheid. Lood is een algemeen gebruikt röntgenabsorberend middel vanwege het hoge atoomnummer (82) en de hoge dichtheid, waardoor het een efficiënte barrière tegen röntgenstraling vormt. Andere materialen met vergelijkbare eigenschappen, zoals wolfraam, goud en verarmd uranium, zijn ook effectief in het absorberen van röntgenstraling. Wanneer röntgenstralen interageren met materie, ondergaan ze verschillende interacties, zoals foto-elektrisch effect, Compton-verstrooiing en paarproductie. De waarschijnlijkheid van deze interacties neemt toe met toenemend atoomnummer van het materiaal. Zware metalen, zoals lood, hebben een grote kans op deze interacties, wat leidt tot de absorptie en verzwakking van röntgenstraling.