Bestralingstherapie is een behandeling voor kanker waarbij gebruik wordt gemaakt van hoogenergetische straling om kankercellen te doden. De hoeveelheid bestralingstherapie die als "te veel" wordt beschouwd, hangt af van verschillende factoren, waaronder het type kanker, het stadium van de kanker en de tolerantie van de individuele patiënt voor straling.

Voor de meeste soorten kanker is het doel van bestralingstherapie het afleveren van een dosis die hoog genoeg is om kankercellen te doden en tegelijkertijd de schade aan gezond weefsel te minimaliseren. De totale stralingsdosis wordt doorgaans verdeeld in verschillende kleinere doses, fracties genoemd, die over een periode van enkele weken of maanden worden toegediend.

De maximale stralingsdosis die veilig kan worden toegediend, is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder:

De gevoeligheid van de kankercellen voor straling

De locatie van de kanker

De grootte van de kanker

De algehele gezondheid en conditie van de patiënt

Over het algemeen geldt:hoe hoger de stralingsdosis, hoe groter het risico op bijwerkingen. Het risico op bijwerkingen moet echter worden afgewogen tegen het potentiële voordeel van kankerbestrijding.

Radiotherapie-oncologen zijn hoogopgeleide specialisten die deskundig zijn in het gebruik van radiotherapie. Ze werken nauw samen met patiënten om een ​​persoonlijk behandelplan te ontwikkelen dat rekening houdt met alle factoren die betrokken zijn bij het bepalen van de optimale stralingsdosis.