1. Röntgenbron: Een röntgenbuis genereert een polychromatische straal, die röntgenstralen met verschillende golflengten bevat.
2. Filtermateriaal: Een filtermateriaal, meestal een dunne metaalfolie of een verbinding, wordt in het pad van de röntgenbundel geplaatst.
3. Selectieve absorptie: Het filtermateriaal absorbeert selectief röntgenstralen met specifieke golflengten op basis van de atomaire eigenschappen en dikte ervan. Het absorptieproces wordt bepaald door de röntgenmassa-absorptiecoëfficiënt, die varieert met de golflengte.
4. Het spectrum verkleinen: Het filter absorbeert bij voorkeur röntgenstralen met kortere golflengten (hogere energie) vergeleken met die met langere golflengten (lagere energie). Dit resulteert in de verwijdering van ongewenste röntgenstraling met hogere energie uit de polychromatische bundel, waardoor de spectrale verdeling effectief wordt verkleind.
5. Verbeterde monochromaticiteit: De gefilterde röntgenbundel wordt monochromatischer en bevat een groter aandeel röntgenstralen met de gewenste golflengte. Dit vermindert de achtergrondruis en verbetert de signaal-ruisverhouding bij XRD-metingen.
6. Verbeterde resolutie: Door de röntgenstralen met hogere energie te elimineren, vermindert de gefilterde straal de achtergrondverstrooiing en verbetert de resolutie van de XRD-pieken. Dit maakt een nauwkeurigere en preciezere bepaling van kristalstructuren en fase-identificatie mogelijk.
7. Optimalisatie voor specifieke experimenten: Er kunnen verschillende filtermaterialen worden geselecteerd op basis van het gewenste golflengtebereik en de samenstelling van het te analyseren monster. Dit maakt optimalisatie van de röntgenbundel voor specifieke XRD-experimenten mogelijk.
Door gebruik te maken van röntgenmassa-absorptie door middel van filtratie, wordt het mogelijk een vrijwel monochromatische röntgenbundel te verkrijgen die essentieel is voor hoogwaardige XRD-metingen en -analyses.
Gezondheid en ziekte © https://www.gezond.win