Rattenlongworm (Angistrongylus cantonensis ) is een parasitaire rondworm die een ernstige ziekte kan veroorzaken die bekend staat als angiostrongyliasis bij mensen en bepaalde dieren. Het wordt ook vaak rattenlongworm, rattenlongworm en rattenlongworm genoemd.

Algemene kenmerken:

- Rattenlongworm is een nematode, een soort rondworm, gekenmerkt door zijn langwerpige en cilindrische lichaam.

- Het heeft een complexe levenscyclus waarbij meerdere gastheren betrokken zijn, waaronder ratten als primaire gastheren en verschillende dieren, waaronder mensen, als secundaire gastheren.

Levenscyclus:

1. Volwassen wormen bij ratten: Longwormen van volwassen ratten bevinden zich in de longslagaders en het longweefsel van geïnfecteerde ratten.

2. Eieren en larven in de eerste fase: Volwassen wormen leggen eieren die uitkomen in larven van de eerste fase.

3. Slakken- en naaktslakkengastheren: Larven in de eerste fase worden via de uitwerpselen van ratten in het milieu vrijgelaten en kunnen door slakken en naaktslakken worden opgenomen.

4. Ontwikkeling bij slakken: In de slak of naaktslak ontwikkelen de larven zich tot infectieuze larven van de derde fase (ook bekend als metacercariae).

5. Hostverbruik in de tweede fase: Mensen, dieren en andere gevoelige gastheren kunnen besmet raken door het eten van rauwe of onvoldoende verhitte slakken, slakken en besmette groenten. Larven in het derde stadium van deze gastheren kunnen door weefsels naar verschillende locaties in het lichaam migreren.

Symptomen en ziekten:

- Bij mensen kan angiostrongyliasis verschillende symptomen veroorzaken, afhankelijk van de locatie van de migratie van de larven.

- De symptomen kunnen variëren van mild tot ernstig en kunnen bestaan ​​uit meningitis (ontsteking van de hersenen en de hersenbedekkingen), hoofdpijn, nekstijfheid, braken, misselijkheid, buikpijn, zwakte en huidlaesies.

- Eosinofilie (een toename van een bepaald type witte bloedcellen) kan ook optreden.

- In ernstige gevallen kan angiostrongyliasis leiden tot neurologische complicaties op de lange termijn of zelfs tot dodelijke slachtoffers.

Risicofactoren:

- De consumptie van rauwe of onvoldoende verhitte slakken is de belangrijkste risicofactor voor longworminfectie bij ratten.

- Individuen die in regio's wonen waar rattenlongworm veel voorkomt, zoals Zuidoost-Azië, de eilanden in de Stille Oceaan en delen van Australië, lopen een groter risico.

- Het deelnemen aan activiteiten zoals tuinieren, landbouw en het eten van in het wild gevangen slakken of dieren zonder goed te koken kan ook het risico op infectie vergroten.

Preventie:

Het vermijden van de consumptie van rauwe of onvoldoende verhitte slakken, naaktslakken, zoetwatergarnalen en andere potentieel besmette delicatessen is van cruciaal belang om infectie met rattenlongwormen te voorkomen. Het grondig koken van deze items is essentieel. Het toepassen van goede voedselveiligheidsmaatregelen, zoals het grondig wassen van producten en vlees, is ook belangrijk om het risico te verminderen.

Behandeling:

Er bestaat geen specifieke remedie voor angiostrongyliasis en de behandeling is gericht op het verlichten van de symptomen en het beheersen van complicaties. In ernstige gevallen kunnen antiparasitaire medicijnen worden gebruikt om de wormlast te verminderen. Ondersteunende zorg, waaronder pijnbestrijding, ontstekingsremmende medicijnen en rust, is vaak noodzakelijk.