Een eukaryoot van een menselijke longcel verwijst naar een eukaryote cel die in de longen van mensen wordt aangetroffen. Eukaryoten zijn organismen of cellen met een echte kern en andere membraangebonden organellen, zoals mitochondriën, chloroplasten (in plantencellen) en een endoplasmatisch reticulum.

Menselijke longcellen kunnen grofweg worden onderverdeeld in twee hoofdtypen:

1. Epitheelcellen:deze cellen bekleden het binnenoppervlak van de longen en vormen de lucht-bloedbarrière. Ze zijn verantwoordelijk voor de gasuitwisseling, waarbij zuurstof uit de lucht in de bloedbaan wordt opgenomen en koolstofdioxide uit de bloedbaan in de lucht vrijkomt.

2. Interstitiële cellen:deze cellen bevinden zich in het bindweefsel tussen de luchtzakjes (longblaasjes) van de longen. Ze omvatten verschillende soorten cellen, zoals fibroblasten, macrofagen en lymfocyten, die een rol spelen bij structurele ondersteuning, immuunrespons en weefselherstel.

Zowel epitheelcellen als interstitiële cellen in de menselijke longen zijn eukaryotische cellen. Ze bevatten een membraangebonden kern die het genetische materiaal (DNA) herbergt, samen met andere essentiële cellulaire componenten zoals mitochondriën, endoplasmatisch reticulum, Golgi-apparaat en lysosomen. Deze organellen voeren specifieke functies uit die nodig zijn voor de overleving, het metabolisme en de gespecialiseerde rol van de cel bij gasuitwisseling en immuunafweer in de longomgeving.