Hoewel een verhoogd D-dimeerniveau in verband kan worden gebracht met verschillende medische aandoeningen, is het niet specifiek indicatief voor longkanker. D-Dimeer is een eiwitfragment dat wordt geproduceerd wanneer een bloedstolsel oplost. Verhoogde D-dimeerspiegels kunnen worden veroorzaakt door aandoeningen waarbij sprake is van verhoogde bloedstolling of weefselschade, zoals diepe veneuze trombose, longembolie, bepaalde infecties, ontstekingsstoornissen, recente operaties, trauma, zwangerschap en gevorderde stadia van sommige vormen van kanker.

In de context van longkanker kan soms een verhoogd D-dimeer-niveau worden waargenomen vanwege de aanwezigheid van bloedstolsels die verband houden met de tumoren of complicaties die verband houden met het gevorderde stadium van de ziekte. D-Dimeer alleen is echter geen betrouwbare of specifieke marker voor longkanker en mag niet als primair diagnostisch hulpmiddel worden gebruikt.

De diagnose van longkanker omvat doorgaans een combinatie van medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek, beeldvormende tests (zoals röntgenfoto's van de borstkas en CT-scans) en biopsie of cytologie om weefsel- of vloeistofmonsters uit de longen te analyseren. Als kanker wordt vermoed, kunnen verdere tests en overleg met specialisten nodig zijn om het type en het stadium van de ziekte te bepalen en een passende behandeling te begeleiden.

Als u symptomen of zorgen ervaart die verband houden met longkanker, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen voor een juiste evaluatie en diagnose. Zij kunnen uw individuele situatie beoordelen, passende tests bestellen en het nodige medische advies en behandelingsopties verstrekken. Zelfdiagnose of uitsluitend vertrouwen op specifieke laboratoriumwaarden zonder overleg met een zorgverlener kan misleidend zijn en de juiste medische zorg vertragen.