Ascites is een aandoening die wordt gekenmerkt door de abnormale ophoping van vocht in de peritoneale holte, de ruimte in de buik waarin de organen zich bevinden. Bij leverkankerpatiënten kunnen ascites ontstaan ​​als gevolg van verschillende factoren:

Verminderde albumineproductie:De lever speelt een cruciale rol bij het synthetiseren van albumine, een eiwit dat helpt de vochtbalans in het lichaam te behouden. Bij leverkanker kan het vermogen van de lever om albumine te produceren worden aangetast, wat leidt tot lage albuminespiegels. Hierdoor kan vloeistof uit de bloedvaten in de peritoneale holte lekken, wat leidt tot ascites.

Verhoogde druk in de poortader:De poortader is een bloedvat dat bloed van de darmen en andere buikorganen naar de lever transporteert. Bij leverkanker kan de groei van tumoren de poortader belemmeren, wat leidt tot verhoogde druk in de ader. Deze aandoening, bekend als portale hypertensie, kan ervoor zorgen dat vocht zich ophoopt in de peritoneale holte, wat bijdraagt ​​aan ascites.

Levercirrose:Gevorderde leverkanker kan leiden tot levercirrose, een aandoening die wordt gekenmerkt door littekens en schade aan de lever. Cirrose zelf kan portale hypertensie en ascites veroorzaken, onafhankelijk van de kankertumoren.

Peritoneale carcinomatose:In sommige gevallen kan leverkanker zich verspreiden naar het peritoneum, het membraan dat de buikholte bekleedt. Deze aandoening, bekend als peritoneale carcinomatose, kan irritatie en ontsteking van het buikvlies veroorzaken, wat leidt tot de productie van overmatig vocht en de ontwikkeling van ascites.

Het is belangrijk op te merken dat niet alle leverkankerpatiënten ascites zullen ontwikkelen. Het optreden en de ernst van ascites zijn afhankelijk van het stadium en de omvang van de leverkanker, evenals van individuele patiëntfactoren. Niettemin kunnen ascites een belangrijke complicatie van leverkanker zijn en de levenskwaliteit van de patiënt beïnvloeden, waardoor medische behandeling nodig is om de vochtophoping onder controle te houden.