De normale positie van de lever is het rechter hypochondrium van de buikholte, beschermd door de onderste voorste ribben. Wanneer de lever zich in een lagere dan normale positie bevindt, staat dit bekend als hepatoptose of leverprolaps. Dit kan een teken zijn van verschillende onderliggende medische aandoeningen.

Ten eerste kan hepatoptose optreden als gevolg van aandoeningen die gewichtsverlies veroorzaken, zoals chronische ondervoeding, ernstige bloedarmoede en langdurige hongersnood. In deze gevallen beïnvloedt het verlies van lichaamsvet en weefsel de ondersteuning en verankering van de lever, waardoor deze uit zijn normale positie zakt.

Ten tweede kan hepatoptose in verband worden gebracht met zwangerschap, vooral in het derde trimester. De groeiende baarmoeder oefent druk uit op de buikorganen, inclusief de lever, en duwt deze naar beneden. Dit is meestal een tijdelijke aandoening die na de bevalling verdwijnt.

Hepatoptosis kan ook het gevolg zijn van bepaalde medische aandoeningen. Chronische leverziekten zoals cirrose en leverfibrose kunnen bijvoorbeeld leiden tot een afname van de levergrootte, wat resulteert in een verlaging van de positie ervan in de buikholte. Bovendien kunnen verzwakking of schade aan de opschortende ligamenten die de lever op zijn plaats houden, evenals aandoeningen zoals diafragmatische verlamming of eventratie, bijdragen aan hepatoptose.

In sommige gevallen veroorzaakt hepatoptose mogelijk geen symptomen of significante gezondheidsproblemen. Als de aandoening echter ernstig is, kan dit leiden tot ongemak of pijn in de bovenbuik, indigestie, misselijkheid en een gevoel van volheid. Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen als u dergelijke symptomen ervaart, om de onderliggende oorzaak vast te stellen en een passende behandeling te krijgen.