De lever heeft een verbazingwekkend vermogen om te regenereren, dus als een deel ervan wordt verwijderd, zal het resterende weefsel groeien en compenseren, waardoor de lever zijn oorspronkelijke grootte en functie herstelt. Dit proces staat bekend als leverregeneratie.

Na leverresectie (chirurgische verwijdering van een leversegment) ondergaat het resterende gezonde leverweefsel hyperplasie (vergroting van bestaande levercellen) en hypertrofie (toename van de grootte van individuele levercellen). Deze reactie wordt veroorzaakt door groeifactoren die vrijkomen op de plaats van het letsel en de toegenomen vraag naar het resterende leverweefsel om essentiële functies uit te voeren.

Het regeneratieproces is sterk gecoördineerd en omvat verschillende cellulaire en moleculaire mechanismen. De levercellen (hepatocyten) spelen een centrale rol bij de regeneratie. Na de leveroperatie beginnen de hepatocyten in de buurt van de resectieplaats snel te prolifereren. Dit proces wordt vergemakkelijkt door groeifactoren, cytokines en andere signaalmoleculen die worden geproduceerd als reactie op de verwonding.

Terwijl hepatocyten zich vermenigvuldigen, vormen ze nieuw leverweefsel en galwegen. Het nieuwe weefsel vult geleidelijk de ruimte die het verwijderde leversegment achterlaat. Het geregenereerde leverweefsel heeft een vergelijkbare structuur en functie als de oorspronkelijke lever, waardoor het zijn vitale taken kan uitvoeren, zoals metabolisme, ontgifting, eiwitsynthese en galproductie.

Leverregeneratie is een opmerkelijk voorbeeld van het vermogen van het lichaam om zichzelf te genezen en beschadigd weefsel te herstellen. Het regeneratieproces duurt gewoonlijk enkele weken tot maanden, afhankelijk van de mate waarin de lever is verwijderd. In de meeste gevallen kan de lever zich herstellen naar zijn oorspronkelijke grootte en functie, waardoor individuen na de operatie een gezond leven kunnen leiden.