Geschiedenis:

HeLa-cellen zijn onsterfelijke menselijke cellijnen die zijn afgeleid van baarmoederhalskankercellen afkomstig van Henrietta Lacks, een 31-jarige Afro-Amerikaanse vrouw, in 1951. Henrietta Lacks werd behandeld voor baarmoederhalskanker in het Johns Hopkins Hospital in Baltimore toen een weefselmonster van haar tumor werd tijdens de operatie zonder haar medeweten of toestemming verkregen.

Ontdekking en betekenis:

De cellijnen zijn zonder haar toestemming gemaakt door onderzoeker George Otto Gey toen, in een ongekende gebeurtenis, het monster van haar baarmoederhalskankerweefsel in leven bleef en bleef groeien in het laboratorium terwijl andere monsters normaal gesproken zouden afsterven. Deze cellen kregen de naam HeLa (afgeleid van de eerste twee letters van haar voor- en achternaam) en werden wereldwijd onder wetenschappers verspreid.

Hun betekenis ligt in hun uitzonderlijke vermogen om zich snel en eindeloos te vermenigvuldigen, waardoor ze essentieel zijn voor diverse wetenschappelijke onderzoeken, waaronder onderzoeken naar kanker, virussen en toxicologie. Ze zijn alomtegenwoordig in laboratoria over de hele wereld en hebben een belangrijke rol gespeeld bij tal van cruciale ontwikkelingen in de geneeskunde, celbiologie en biotechnologie.

Bijdragen aan de wetenschap:

Dankzij hun voortdurende deling hebben HeLa-cellen een belangrijke rol gespeeld bij:

* Ontwikkeling van vaccins, waaronder het poliovaccin.

* Het bestuderen van de effecten van bestraling en chemotherapie op cellen.

* Inzicht in de mechanismen van de groei en metastase van kanker.

* Het testen van de effectiviteit van nieuwe medicijnen.

* Onderzoek naar de moleculaire mechanismen die ten grondslag liggen aan virale infecties zoals HIV.

* Genetische kartering en genomicastudies.

Controverse:

Het gebruik van HeLa-cellen zonder toestemming van Henrietta Lacks leidde tot ethische debatten over geïnformeerde toestemming en de rechten van patiënten in medisch onderzoek. Ondanks haar cruciale bijdrage aan de wetenschap leidde Henrietta Lacks een leven dat werd gekenmerkt door armoede en rassendiscriminatie, en haar familie ontving tientallen jaren lang geen compensatie of erkenning. De afgelopen jaren zijn er pogingen gedaan om dit recht te zetten door samen te werken met de familie Lacks en hun bijdrage te erkennen.

HeLa-cellen blijven een centrale rol spelen in biomedisch onderzoek, en er worden inspanningen gedaan om ervoor te zorgen dat ethische richtlijnen worden gevolgd, waardoor geïnformeerde toestemming en eerlijke behandeling van individuen bij medische onderzoeksinspanningen worden bevorderd.