De mergholte, ook wel de mergholte genoemd, is de holle ruimte in de lange botten van het lichaam, zoals het dijbeen (dijbeen) en het opperarmbeen (bovenarmbeen). Het wordt aangetroffen in de diafyse, de hoofdschacht van het lange bot, en bevat beenmerg.

Hier zijn enkele belangrijke punten over de mergholte:

Beenmergproductie:De mergholte is de primaire plaats van hematopoëse, het proces van de productie van bloedcellen. Hematopoëtische stamcellen bevinden zich in de beenmergholte en vormen aanleiding tot alle soorten bloedcellen, waaronder rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes.

Vetopslag:Bij volwassenen kan de mergholte in bepaalde botten geel beenmerg bevatten waarin vetcellen worden opgeslagen. Geel beenmerg bestaat uit adipocyten en dient als energiereserve voor het lichaam. In tijden van verhoogde energievraag kunnen de adipocyten in het gele beenmerg worden afgebroken en als vetzuren in de bloedbaan terechtkomen die als brandstof kunnen worden gebruikt.

Vascularisatie:De mergholte is sterk gevasculariseerd, wat betekent dat deze een overvloedige toevoer van bloedvaten heeft. Dit zorgt voor de levering van zuurstof en voedingsstoffen aan de beenmergcellen en een goede hematopoëse.

Botsterkte:Terwijl het corticale bot (de dichte buitenste laag van het lange bot) voor kracht en stijfheid zorgt, draagt ​​de mergholte bij aan gewichtsvermindering en het algehele botmetabolisme.

Botontwikkeling:Tijdens de botgroei en -ontwikkeling wordt de mergholte aanvankelijk gevuld met rood beenmerg, dat verantwoordelijk is voor de productie van bloedcellen die nodig zijn voor de groei. Naarmate individuen volwassen worden, wordt een deel van het rode beenmerg vervangen door geel beenmerg.

Over het algemeen speelt de beenmergholte een cruciale rol bij de productie van bloedcellen, de energieopslag, het botmetabolisme en het handhaven van de structurele integriteit van lange botten.