MDS , of myelodysplastisch syndroom , is een van de vele ziekten die bloed en beenmerg kunnen beïnvloeden. Er zijn twee soorten van MDS , primaire en secundaire MDS MDS . Primaire MDS kan variëren van mild tot ernstig , met ernstige vormen ontwikkelt zich tot een leukemie genaamd acute myeloïde leukemie . Chemotherapie en bestraling oorzaak van het andere type MDS secundair MDS . Secundaire MDS heeft de neiging om veel ernstiger dan de primaire MDS zijn, de afwijkingen in de chromosomen zijn ernstiger en de prognose is meestal vrij slecht . Wat is MDS

MDS beïnvloedt het beenmerg ( het weefsel in de botten waarbij cellen worden opgeslagen ) . Gewoonlijk onrijpe cellen ( genoemd stamcellen ) blijven in het beenmerg als ze gaan door een proces genaamd hematopoiese . Tijdens hematopoiese , de onrijpe cellen ontwikkelen tot zowel witte bloedcellen , rode bloedcellen of bloedplaatjes . Bij MDS patiënten ofwel hematopoiese niet correct plaatsvinden . Hierdoor worden onrijpe cellen ( genoemd ontploffing ) en abnormale cellen ( genoemd dysplastics ) in het bloed . Het aantal normale cellen afneemt , verlagen bloedcellen en resulteert in een aantal ongunstige symptomen .
Secundair MDS

secundaire MDS wordt veroorzaakt door straling of chemotherapie , meestal toegediend als behandeling voor een andere vorm van kanker . Secundaire MDS kan ontstaan ​​tussen twee en tien jaar na de blootstelling aan de chemotherapie drugs en ​​straling . Volgens de Atlas van Genetica en cytogenetica in Oncologie en Hematologie, de meest voorkomende medicijnen in verband met de ontwikkeling van secundaire MDS omvatten anthracyclins , alkykating agenten en epipodofyllotoxinen .
Symptomen

Symptomen zijn onder meer bloedarmoede , zwakte of vermoeidheid , een neiging tot blauwe plekken of gemakkelijk bloeden , en frequente koorts of infectie. Als u chemotherapie of bestraling hebben ondergaan en beginnen aan een van deze symptomen ervaart , is het essentieel om ze te bespreken met uw arts om uit te sluiten secundaire MDS .
Behandeling

behandeling varieert afhankelijk van de conditie en de behoeften van de patiënt . Omdat de prognose is slecht voor secundaire MDS , veel patiënten kiezen alleen ondersteunende zorg. Ondersteunende zorg omvat behandelingen voor symptomen van MDS , tegenover behandelingen voor de ziekte . Dit kan onder meer bloedtransfusies om de bloedcellen ( te helpen afwenden infectie of vermoeidheid te verminderen of andere symptomen ) en /of bloedplaatjes transfusies te helpen bij het beheren bloeden en blauwe plekken te verhogen .

Chemotherapie kan een optie zijn te behandelen de ziekte zelf . Chemotherapie is ontworpen om kanker oproepen doden . Slechts 30 tot 40 procent van alle MDS-patiënten ( mensen met zowel primaire MDS en secundaire MDS veroorzaakt door chemotherapie ) profiteren van deze vorm van behandeling .

Beenmergtransplantatie en /of stamceltransplantatie zijn de enige behandeling die heeft relatief succesvol in het veroorzaken van de MDS in remissie te gaan geweest . Er zijn tal van mogelijke bijwerkingen geassocieerd met deze vorm van behandeling , en patiënten met gevorderde leeftijd of andere medische problemen zouden geen goede kandidaten voor een transplantatie .
Bijkomende risicofactoren
< p> Een studie uitgevoerd aan de Columbia University Medical Center en New York Presbyterian Hospital suggereert dat het risico op het ontwikkelen van secundaire MDS na chemotherapie behandeling kan worden versterkt door andere factoren , waaronder het gebruik van GM - CSF of G - CSF bij de behandeling van borstkanker kanker . Deze studie is echter tot de conclusie dat de mate van succes bij het gebruik van chemotherapie bij de behandeling van primaire borstkanker opweegt tegen het risico van MDS .