Agglutinatie van rode bloedcellen verwijst naar het klonteren of aan elkaar binden van rode bloedcellen. Dit proces vindt doorgaans plaats wanneer rode bloedcellen worden blootgesteld aan specifieke stoffen, zoals antilichamen of lectines, die binden aan antigenen die aanwezig zijn op het oppervlak van de rode bloedcellen. Wanneer deze antigenen en antilichamen op elkaar inwerken, vormen ze immuuncomplexen die leiden tot de verknoping van rode bloedcellen, waardoor ze samenklonteren.

Agglutinatie van rode bloedcellen is een cruciaal aspect van verschillende immunologische reacties en diagnostische tests. Bij bloedtypering wordt bijvoorbeeld agglutinatie gebruikt om de bloedgroep van een individu te bepalen. Verschillende bloedgroepen hebben specifieke antigenen op hun rode bloedceloppervlakken. Wanneer bloedmonsters worden gemengd met antisera die antilichamen bevatten die specifiek zijn voor deze antigenen, treedt agglutinatie op als de overeenkomstige antigenen aanwezig zijn, waardoor de bloedgroep kan worden geïdentificeerd.

Agglutinatie wordt ook waargenomen bij bepaalde medische aandoeningen. Bij auto-immuunziekten zoals auto-immuun hemolytische anemie produceert het immuunsysteem ten onrechte antilichamen die zich richten op de eigen rode bloedcellen van het individu. Dit leidt tot agglutinatie en vernietiging van rode bloedcellen, wat resulteert in bloedarmoede.

Transfusiereacties, die kunnen optreden tijdens bloedtransfusies, omvatten de agglutinatie van rode bloedcellen van de donor als gevolg van de aanwezigheid van incompatibele antilichamen in het plasma van de ontvanger. Dit kan ernstige gevolgen hebben, zoals hemolyse en nierfalen.

Omgekeerd kan agglutinatie in bepaalde situaties gunstig zijn. In de immunohematologie wordt agglutinatie gebruikt als diagnostisch hulpmiddel om de aanwezigheid van specifieke antilichamen of antigenen in een monster te detecteren. Agglutinatiereacties vormen de basis van serologische tests, zoals de Widal-test voor buiktyfus en de Wassermann-test voor syfilis.

Over het geheel genomen is agglutinatie van rode bloedcellen een fundamenteel proces in de immunologie en heeft het aanzienlijke implicaties voor het typeren van bloed, diagnostiek en het begrijpen van verschillende pathologische aandoeningen.