Vernietiging van longblaasjes: Emfyseem is een progressieve ziekte die wordt gekenmerkt door de vernietiging van de longblaasjes. Alveoli zijn kleine luchtzakjes in de longen waar tijdens de ademhaling zuurstof- en koolstofdioxide-uitwisseling plaatsvindt. Naarmate de longblaasjes beschadigd en vernietigd worden, wordt de uitwisseling van gassen belemmerd, wat leidt tot verschillende complicaties en symptomen.

Verkleind longoppervlak: De vernietiging van longblaasjes vermindert het totale longoppervlak dat beschikbaar is voor gasuitwisseling. Deze verkleining van het oppervlak maakt het voor de longen moeilijker om zuurstof op te nemen en koolstofdioxide effectief af te geven. Als gevolg hiervan ervaren patiënten met emfyseem kortademigheid, vooral tijdens lichamelijke activiteit.

Luchtopvang :Emfyseem veroorzaakt schade aan de elastische terugslageigenschappen van de longen. Dit schaadt het vermogen van de longen om terug te deinen en lucht te verdrijven tijdens het uitademen. Als gevolg hiervan raakt lucht gevangen in de beschadigde longblaasjes, wat leidt tot een aandoening die luchtinsluiting wordt genoemd. Luchtinsluiting draagt ​​verder bij aan kortademigheid en ademhalingsmoeilijkheden.

Hypoxie: Als gevolg van de verminderde uitwisseling van zuurstof en kooldioxide in beschadigde longblaasjes ervaren mensen met emfyseem vaak een tekort aan zuurstof in hun bloedbaan, bekend als hypoxie. Hypoxie kan tot een reeks complicaties leiden, waaronder vermoeidheid, verwarring, verminderde mentale functie en uiteindelijk ademhalingsfalen.

Verhoogde ademhalingsarbeid: Naarmate het emfyseem vordert, verhogen de vernietiging van de longblaasjes en het opsluiten van lucht de weerstand tegen de luchtstroom in de longen. Dit maakt het ademen moeilijker, waardoor er meer inspanning nodig is om in en uit te ademen. De verhoogde ademhalingsarbeid kan kortademigheid, vermoeidheid en een verminderd vermogen om fysieke activiteiten uit te voeren veroorzaken.

Rechter hartfalen: Emfyseem kan leiden tot de ontwikkeling van pulmonale hypertensie, een aandoening die wordt gekenmerkt door hoge druk in de bloedvaten van de longen. Pulmonale hypertensie kan de rechterkant van het hart belasten, wat leidt tot rechterhartfalen. Rechterhartfalen kan vochtophoping in het lichaam (oedeem), zwelling van de benen en enkels en een verminderd inspanningsvermogen veroorzaken.